woensdag 31 oktober 2012

Hallo november

Ik geniet nog even van de weldadige rust hier voordat we weer naar huis moeten en november écht losbarst: lesgeven, werken, veel etentjes en feestjes, én vandaag begint NaNoWriMo (http://www.nanowrimo.org/) Ik ben van plan om dagelijks minimaal 1667 woorden te schrijven en aan het einde van de maand de eerste versie van een boek klaar te hebben. Vreselijk leuk maar ook heel eng; zou ik het volhouden?

Nog anderhalve dag in dit mooie huisje in het bos....ik probeer elk moment vast te houden. En ook een klein stukje mee terug te nemen, want hier gaat alles vanzelf met aandacht - elk kopje dat ik afwas, elk blok hout dat ik in de kachel stop. En naar buiten lopen op Mr A.'s grote schoenen om het licht te zien worden.

zaterdag 27 oktober 2012

Zo fijn!

Een huisje verscholen in het bos. Het enige waar wij ons mee bezig houden is houthakken, fikkies stoken, ontdekkingstochten over het terrein maken en knuffelen onder een heel dik dekbed (het wordt 's nachts flink koud als de haard uit gaat).

maandag 22 oktober 2012

zondag 21 oktober 2012

DWZI - deze week zag ik....

Leuven en Brussel! Ik bracht een bliksembezoek aan mijn nichtje in het schone Vlaanderen. We wandelden rond in haar oude studentenstad Leuven - en natuurlijk moest er heel veel bijgekletst worden aan haar keukentafel in hartje Brussel.

 'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.  

woensdag 17 oktober 2012

zondag 14 oktober 2012

mentale foto's van het weekend

Een film kijken in de bioscoop,
of drie achter elkaar.
foto: bioscoop.in
De bioscoop aan het Buitenhof is zó mooi, van binnen en van buiten... Terug naar de jaren '20 - zo'n sfeer van sigaren, heren die nippen aan glazen cognac, rood pluche....
Vis eten bij Simonis.
Samen onder de paraplu de plassen ontwijken.
Ik bij Mr A. op schoot in de volle tram, die met beslagen ramen door het donker raast.
Thee met citroen bij schoonmama thuis, om lekker warm te worden.  En een broodje met boter en honing, omdat we onverwacht langs zijn gekomen en ze geen koekjes in huis heeft: smaakt waanzinnig!
Een gat in de oksel van een leuke jurk dicht naaien (trots! ik ben niet zo handwerkerig...)

Nagels lakken.
Tot de middag in pyjama lopen.
Earl gray op het lichtje.

Klik klik klik klik.
Ik leg 't allemaal vast.


vrijdag 12 oktober 2012

DWZI - deze week zag ik....

Tweedehands, weggegeven dingen en dingen die niet te koop zijn. 

Ik ging een dagje naar mijn ouders. Lekker kletsen. Met een kussen en een deken op hun bank een filmpje met ze kijken. Samen naar twee kringloopwinkels bij hen in de buurt. Ik ben heel blij dat we het zo gezellig hebben de laatste tijd - da's ook wel eens anders geweest. ZO mag het blijven, ok? Ja.

Ik kreeg een broek die mijn moeder weer van een vriendin had gekregen, maar niet paste (niet echt mijn smaak, maar lekker voor in huis).
Ik merkte op dat ik nog een theelichtje nodig had -niet zo'n kaarsje maar een theecomfoortje- en mijn moeder had er nog één staan in de kleur van mijn theepot! Ze had ook dropjes zonder suiker in huis, maar die waren niet goed voor haar bloeddruk bij nader inzien: hop, ook maar mee. En ik kreeg ook nog een anti-aanbak koekenpan.     
Bij de kringloop kocht mijn moeder onderstaand vest voor me, voor 1 euro 50! Mooi stofje, lekker lang vallend en gecombineerd met een sjaal en een skinny broek best hip.

Dat was wel weer genoeg verwennerij. En dat alles zonder een cent uit te geven. Doe ik ook een beetje mee aan Buy Nothing New maand! ;)

fonkelnieuw kringloopvestje (special effects, woehoe)
 'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.  

zaterdag 6 oktober 2012

DWZI - deze week zag ik....

Teriyaki chicken donburi.

Men neme een vrije dag, een regenachtige vrije dag.
Men neme een koffiedate met een vriendin, die op het laatste moment niet door kan gaan.
Een druilerige, saaie dag dus. En een liefje dat een belangrijk examen heeft gehaald, dus wel iets te vieren die avond.
Men neme een aanbod voor een lift met de auto naar Den Haag.
Tel daarbij op een gerecht dat je een paar weken geleden at bij Wagamama in Amsterdam, dat zo lekker was dat het maar niet uit je hoofd gaat.

Wat ik op een beetje een omslachtige manier probeer te zeggen is...

dat het ongelofelijk goed voor je humeur is om helemaal naar een andere stad te gaan, speciaal om in de Aziatische supermarkt rond te lopen. En daar spulletjes te kopen waarmee je zonder al te veel moeite een indrukwekkend gerecht in elkaar flanst.

Kleurtjes.
Gekke pakjes en blikjes.
Mysterieuze opschriften.
De geur van verre landen.

En 's avonds iets feestelijks eten, waarvan je bijna niet kunt geloven dat je het zelf hebt gemaakt!  




 

Teriyaki Chicken Donburi
voor 2 personen

1 mok Japanse sushirijst/kleefrijst
2 kipfilets in reepjes
2 eetlepels olie
2 theelepels suiker
geroosterd sesamzaad
dunne reepjes komkommer en wortel.

Voor de saus:
3 eetlepels (45 ml) shoyu (Japanse soja saus)
3 eetlepels (45 ml) sake
3 eetlepels (45 ml) mirin
1 eetlepel suiker

 In een pannetje de ingrediënten van de saus op half hoog vuur verwarmen tot de suiker is opgenomen. Dan opzij zetten om af te koelen. De rijst wassen en koken volgens de aanwijzingen op de verpakking. De kipreepjes in de olie bakken tot ze bruin beginnen te worden. Giet dan de teriyakisaus erbij, en voeg de suiker toe. Bak nog 3-5 minuten, tot de kip gaar is. De saus vormt als het goed is een laagje om de kip. Schep de rijst in twee diepe borden of schalen. Schep de kip + overgebleven saus erop, en ook de wortel en de komkommer. Tot slot royaal bestrooien met sesamzaad.


'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula

vrijdag 5 oktober 2012

Wat ik tot nu toe heb geleerd

Ik zal het maar bekennen, ik vind zelfhulpboeken leuk. En ik lees graag blogs.
Al helemaal blogs met adviezen of persoonlijke verhalen waar je inspiratie uit kunt halen, bijvoorbeeld over gezond en bewust leven, goed voor jezelf zorgen en dat soort dingen.
Zoals deze, en deze, en deze site.
En ik ben dol op lijstjes, zoals hier.

foto van:Brown dress with white dots

Dit zijn (bij mijn weten) allemaal Amerikaanse sites. Misschien heb ik hun Nederlandse broertjes en zusjes gewoon nog niet gevonden (behalve deze site*), óf zijn Nederlanders te nuchter om anderen tips te geven over hoe ze hun leven aan zouden moeten pakken. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Leven en laten leven.

10 Dingen die ik zelf tot nu toe heb geleerd, zonder Wijsneuzig te willen zijn:

  1. Het leven is niet bedoeld om alleen maar leuk en fijn te zijn, verdriet en boosheid horen er bij, net zo goed als blijdschap. Dat mogen geen ondergeschoven kindjes zijn, want als je ze negeert ellebogen ze zich op geniepige manieren naar de voorgrond. Alle emoties die je hebt, zijn waardevol. Dat wil niet zeggen dat je voortdurend jankend in een hoekje moet gaan zitten, of voordringende oudjes bij de slager tegen de grond moet slaan. Van jezelf weten hoe je je voelt, en dat kunnen observeren, helpt je om jezelf beter te leren kennen.
  2. Suiker is NAAR. Het maakt me slaperig en veroorzaakt hoofdpijn. Als ik toch zoete dingen wil eten, kan ik dat er maar beter voor over hebben. Ik ben nog lang niet zover om geraffineerde koolhydraten helemaal af te schaffen. Maar ik ben me er wel in aan het verdiepen.  
  3. Eén keer per week een boodschappenlijstje maken en je maaltijden plannen is leuk en zorgt ervoor dat je goedkoper uit bent en verstandiger eet, omdat je niet om half zeven met je moeie hoofd een patat kapsalon gaat bestellen. Bovendien vind ik een volle koelkast/provisiekast een gezellig idee.
  4. Je ademhaling heb je altijd bij je, als middel om even met beide benen op de grond te komen als je je gespannen voelt of piekert. 
  5. Durf het te benoemen als iets niet lekker loopt. Ik had ooit een stagebegeleidster van wie ik heel onzeker werd, doordat ze zo kort-door-de-bocht was. Dat benoemen was doodeng, maar zij bekende dat ze dit vaker te horen kreeg, en dat ze blij was dat ze nu wist wat er aan de hand was - zodat we er iets mee kónden. Er zijn overigens ook genoeg momenten geweest waarop het me niet lukte om aan mensen duidelijk te maken welk gedrag me niet beviel - of momenten waarop mensen niet blij waren met mijn feedback. Succes is niet gegarandeerd, maar de keren dat ik het wél heb geprobeerd, voelen achteraf toch beter dan de keren dat ik mijn mond hield.
  6. Omring jezelf met mensen die je een goed gevoel geven over jezelf en die bij je passen in deze fase van je leven. Vriendschappen kunnen voorbij gaan, want mensen veranderen. Dat is niet leuk, wel realistisch. 
  7. Als je weet dat je in een bepaalde stad gaat studeren, schrijf je dan zo snel mogelijk in bij een woningbouwvereniging: van op een wachtlijst staan voel je niets, en echt waar, na zes jaar op een smerige studentenkamer snak je naar iets (goedkoops) voor jezelf, met een eigen douche en zonder ranzige huisbaas!
  8. Alleen op reis gaan is spannend maar het is zo goed om meegemaakt te hebben, zeker als je iets actiefs gaat doen zoals rondreizen. Ik leerde dat ik altijd wel wat kon regelen - ook al raakte ik mijn bagage kwijt of kwam ik midden in de nacht met de trein aan in een onbekende stad. Contacten maken gaat in je eentje veel sneller, en de leukste, meest memorabele dingen maakte ik mee op plekken waar ik leuk gezelschap had. In hostels verblijven hielp daar enorm bij. Voor je het weet sta je met z'n allen Beatles liedjes te kwelen bij een piano, woon je een gratis Fado concert bij of wandel je van dorpje naar dorpje bij Cinque Terre, met je nieuwe tijdelijke vrienden.     
  9. Er zijn mannen op de wereld bij wie je jezelf kunt zijn en die je geweldig vinden zoals je bent! Ik heb 29 jaar gezocht naar zo'n exemplaar, maar dan heb je ook wat! Zij bestaan, De truc is (en dit heb ik niet alleen bij mezelf, maar ook bij vriendinnen gezien) om ze te durven toelaten, het jezelf te gunnen. Chronisch kwijnende types, die te druk zijn met zichzelf en jou er net niet bij kunnen hebben zijn reuze mysterieus. Maar het is ook reuze vermoeiend en zelfs schadelijk om je steeds maar in allerlei bochten te wringen om maar op je Paasbest over te komen, niet te veel of te weinig ruimte in te nemen, te voldoen aan eisen... Uiteindelijk moet je gewoon een nuchtere kerel hebben die uit de grond van zijn hart zegt: "Zegge....Ik wil jou, want ik vind jou de leukste". En dat dat zo blijft, ook al heb je je tanden nog niet gepoetst, staat je haar recht overeind of heb je je sufste huispak aan. En dat het dan wederzijds is.
  10. Kijk er later nog eens naar. Als ik foto's van mezelf terug zie van een aantal jaar geleden, valt het me op dat ik er zo leuk uitzag - terwijl ik op het moment zelf écht niet dat idee had. Ik kan niet anders dan aannemen dat ik er misschien nu ook mooier (en slanker?) uitzie dan ik denk. Maar dat ik dat pas later op foto's ontdek. Het zelfde met creatieve uitspattingen; als schrijfsels heel lang in een la liggen, vergeet ik dat ik ze geschreven heb, en blijkt er soms toch best iets waardevols tussen te zitten. Afstand schept perspectief!    

*Mocht iemand nog tips hebben voor goede Nederlandse (of Vlaamse) blogs in dit genre...?



woensdag 3 oktober 2012

Verrek!

Ik ben een schijtlijster, ik vind een hoop dingen spannend. Als ik mezelf mijn gang laat gaan, dan blijf ik veilig rondjes lopen in mijn eigen voetsporen. En dat wil ik niet. Dus doe ik graag eens iets waar ik slapeloze nachten van heb.

Zoals lesgeven. Ik heb er de pest aan en tegelijkertijd geeft het zó'n goed gevoel, voor een groep staan en iets vertellen. Ik ben weer gevraagd om een aantal lessen te verzorgen op mijn oude faculteit, en ik heb ja gezegd.
Ik vind het een eer, dat ook, en een bijbaantje is nooit weg in deze dure tijden. Maar ik móet dit ook doen, om mijn grenzen te blijven verleggen. De studenten zijn niet de enigen in dat klaslokaal die -althans dat is het plan- een hoop gaan leren.