donderdag 18 juli 2013

ja hier ben ik

Ik voel me niet zo bloggerig de laatste tijd... Ik ben een aantal keren begonnen met een stukje, om het dan weer net zo hard te deleten.
Niks ernstigs hoor! Gewoon 'het leven' dat gebeurt, en waar niet zo veel over te vertellen valt (althans, niets interessants, of té privé; ik pen me wel een ongeluk in mijn dagboek).

Het komt wel weer hoor!
Geniet van de zomer! 

maandag 8 juli 2013

Summer, summer, summer time

Zelfs het door hangjongeren bevolkte parkje bij ons om de hoek is nu prachtig!


Uitzicht - liggend op mijn rug op een kleedje


Met Mr. A lunchen in het gras. Dit jaar nog in het park - volgend jaar hebben we een echte tuin!
Zomer. De vakantiedagen zijn op, maar het vakantiegevoel gaat door. De stad bruist, de zon schijnt en alles staat in bloei. Toerist spelen in eigen stad gaat nu wel heel makkelijk. Op vakantie ben je even helemaal weg. Mijn onregelmatige aanwezigheid in blogland is daar een symptoom van.

Er zijn dingen aan het verschuiven, en gewoontes aan het veranderen, misschien wel permanent - one can always hope. Ik heb eindelijk een manier gevonden om uit mijn hoofd te gaan en dingen die ik gepland heb ook gedáán te krijgen - 't is heel vers, pas een paar weken. Maar het werkt en ik weet niet wat me overkomt! Die structuur die ik altijd miste, kan ik nu aanbrengen. (Niets heel spectaculairs hoor, een andere manier van mijn agenda indelen en to do-lists gebruiken, minder overweldigend want opgedeeld in kleine stukjes) Dat betekent meer tijd over en minder schuldgevoel - onwennig! Dit gaat compleet tegen mijn vastgeroeste gewoontes en tegen mijn hele beeld van mezelf in! Alles moet weer even op z'n plek vallen, maar ik ben er wel erg blij mee.

Verder drukte een gesprek met Mr A. me behoorlijk met mijn neus op de feiten. Ik realiseerde het me nu meer dan ooit: door zó bezig te zijn met wat ik in de toekomst wilde, werd ik uit het hier en nu weggezogen. Het leek soms alsof ik alleen maar in een wachtkamer zat, te wachten op Later, als Het écht zou beginnen. Natuurlijk kon ik ook wel genieten van het moment, maar het wachten werd een soort grondhouding. Dan heb je aan Mr A. een slechte (of juist een hele goeie, het is maar hoe je het bekijkt!), want die weigert pertinent met mij in die wachtkamer te gaan zitten en sussend mijn handje vast te houden. Die is een expert in het leven en genieten van dag tot dag, en wil heel graag dat ik dat ook meer doe. Dat wil ik natuurlijk zelf ook, maar dat vergeet ik wel eens. Heel belangrijk, niet alleen voor mezelf, maar blijkbaar ook voor de man van wie ik hou. Dus:

“Nothing has happened in the past; it happened in the Now. Nothing will ever happen in the future; it will happen in the Now.”
Eckhart Tolle, The Power of Now: A Guide to Spiritual Enlightenment  

Dat betekent spontaan de middag vrij nemen op een rustige dag, niet steeds ergens naar op weg zijn, stil staan, ook eens NIETS doen, offline zijn, kijken en luisteren, geen conclusies trekken, niet steeds het gebaande pad nemen en kijken wat er op je af komt. Ik blijf elke dag leren!