vrijdag 27 juli 2012

DWZI - deze week zag ik...

Gras, zon, teenslippers, zonnejurken, madeliefjes, tijdschriften, een thermosfles koude limonade...en wel een aantal dagen achter elkaar! (ik schrijf dit zelfs in het park, op mijn mobiel!)

En om niet helemaal een klaploper te lijken: ik zag deze week ook veel pittige gesprekken in mijn werkagenda - maar nu is mijn weekend gelukkig begonnen! Fijn weekend allemaal, hopelijk blijft de zon!

'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

donderdag 26 juli 2012

Outside

Een strakblauwe hemel en in mijn agenda twee afspraken: eerst in het park lunchen met een goede vriend, en daarna met mijn vriendinnen de picknick voortzetten. Na afloop fietste ik naar huis - en nam ik een lauwe douche met de heerlijke Rituals douchegel die één van mijn vriendinnen zomaar gaf als lief cadeautje. Who needs vakantie?     

dinsdag 24 juli 2012

Goudmijntje

Lief dagboek....
Oh wat heb ik toch een hekel aan het huishouden. Ik weet dat ik degene ben in huis die het minste werkt, en dat het dus logisch is om op mijn vrije dagen iets in huis te doen. Mijn huis zou kunnen blinken, want het telt maar twee kamers. TWEE! Mr A. helpt ook nog mee, als hij thuis is. En toch liggen overal bergen was, stapels papier en plukken stof, en is het verboden voor onbevoegden in de badkamer omdat die er niet uitziet.
Ik heb twee ongelofelijk propere ouders, en tegen hun schoonmaakgewoontes kan ik nevernooitniet op. Hun huis is één stofvrije, frisruikende enclave, het aanrecht wordt druppelloos achtergelaten en alles staat op z'n eigen plekje! Misschien is dat de wortel van mijn innige haat voor vloerwissers, dweilen, swiffers en allesreiniger. Ik haak bij voorbaat af en wil dan alleen nog maar op de bank liggen en crime programma's kijken. 

Maar goed.

Vandaag was het komkommertijd op mijn werk. Ik had niets te doen, en besloot de middag vrij te nemen. Eerst toog ik naar de super, om beladen met tassen verstandige boodschappen naar huis te wankelen. (Boodschappen doen vind ik trouwens fantastisch!) Ik wilde naar buiten, maar de tuin was geen optie, omdat de Buuv zich ook buiten had geposteerd. De Buuv vind ik verschrikkelijk, zo bemoeizuchtig en aanwezig. het is onmogelijk om buiten te zitten zonder dat zij meekijkt en -luistert, áls ze geen praatje aanknoopt. Ik droom van een huis waar de buren veilig achter een schutting weggestopt zitten, waar je ze niet hoort of ziet, tenzij je dat wilt.

Ik dacht: ik kan naar het park, maar wat misschien ook wel goed is, is iets aan het huis doen. Ik dacht het een beetje halfhartig hoor. En ik dacht: dan ga ik eens proberen wat leuke podcasts te downloaden. Luisterboeken luister ik graag op mijn iPod, maar podcasts zijn nieuw gebied voor mij. Misschien weet iedereen dit al lang, maar je kunt dus allerlei leuke "radioprogramma's" gratis (of betaald) bij de iTunes Store beluisteren of downloaden. Over heel veel verschillende onderwerpen!

Even pielen en toen ik door had hoe het moest, was het een fluitje van een cent. Ik koos iets dat "Quick Dirty Tips" heette, ingesproken door ene Get-It-Done-Guy. Hij is erg Amerikaans en daar moet je even doorheen luisteren, maar hij geeft bruikbare tips over time management en doet dat op een hele grappige manier. Ik heb tot nu toe afleveringen geluisterd over het Omgaan met Zeurende Mensen, Stoppen met Uitstellen en hoe je van  je enorme stapel te-lezen-boeken af komt. 

Ze zijn niet zo lang, maar in die tijd heb ik wel mooi een was in de wasmachine gepropt, mijn benen geschoren en het bed opgemaakt. Ik ga nog even door.

zaterdag 21 juli 2012

Lekker weg in eigen land

Mr A. nodigde me uit voor een leuk dagje. We gingen in totaal drie keer naar de film met onze GratisNaardeBios-kaart (Batman, Ice Age 4 en mijn favoriet Brave), lunchten bij Lof Der Zoetheid en helemaal aan het eind van de dag aten we sushi tot we geen pap meer konden zeggen. Zeer geslaagd!

Lof der Zoetheid was een bekende naam voor mij, maar ik was er nooit eerder geweest. De goede verhalen klopten: zeer mooi vormgegeven, van de ruimte zelf tot het servies, de menukaart en de gerechten. Het eten was magnifiek, en allemaal zelf gemaakt door moeder en dochter die Lof der Zoetheid bestieren. Tot aan de tomatenketchup bij de gehaktballen!
Mr A. had dus de gehaktballen met warme broodjes, en ik de hartige taart met geitenkaas en aubergine, én lekkere salade. Verder kwam en een scone met room en jam, een stuk cheesecake en een "reep" chocolade met pistachenoten en kruimelonderkant bij ons op tafel. Nu we er toch waren, wilden we ook veel proeven (dat wordt de rest van de week lijnen!) http://www.lofderzoetheid.com

woensdag 18 juli 2012

Bagels!

Met omelet en mesclun (rucola, lamsoor en babyspinazie)

maandag 16 juli 2012

Relax, take it eeeeaaaasy

Drukke werkdag met ingewikkelde problemen en dus veel praat-/denkwerk. Op de terugweg op de fiets tot op de draad natgeregend.

Maar nu: gezellig naast Mr A. op de bank, warm gedouched, in pyjama, de kaarsjes aan, een koud glas rosé en een bord lasagna-met-spinazie. Ik ben soms best goed in ontspannen.

zondag 15 juli 2012

Brood

Ik liep gisteren met Mr A. door de stad, een beetje laverend tussen de regendruppels door. Opeens kwamen we Better Bagels tegen, en we móesten even naar binnen. Ze verkopen ambachtelijke bagels, en ook zoet gebak en koffie. Je kunt lekkernijen meenemen naar huis, maar ze hebben ook een paar tafeltjes achterin. Dit desembrood van Menno deden we onszelf cadeau voor het zondagochtend-ontbijt. Mmmm. Het ziet er niet alleen prachtig uit, het was ook stevig en vol van smaak.

Better Bagels Lange Mare 96 2312 GT Leiden Tel. 071-7370172 info@betterbagels.nl

vrijdag 13 juli 2012

DWZI - deze week zag ik...

Nattigheid, nattigheid, nattigheid en nattigheid. Maar ja, da's best wel saai. Ik zag ook een stapel boeken over de klassieke oudheid. Ik ben van plan om me in november te wagen aan NaNoWriMo (hebben jullie daar al ervaring mee?)  Historische thrillers vind ik leuk om te lezen, dus vast ook om te schrijven. Het is nog geen november (laat je niet in verwarring brengen door het weer), maar ik vind het leuk om alvast wat voorpret te hebben.  Oh nee: research te doen. Dat klinkt stoerder. ;)

'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

zondag 8 juli 2012

Zondagmorgen

Uit bed, crackers smeren en gauw weer terug in bed met m'n bordje en een boekje. Hemels! Ik mis alleen nog écht goede koffie.

vrijdag 6 juli 2012

DWZI - deze week zag ik....

Stephen Fry in America. (Want lekker lezen past goed bij dit ###weer!) Ik heb het voor Kerst gekregen, niet afgelopen jaar maar dat jaar dáárvoor, heb ongeveer de helft gelezen en daar bleef ik ineens steken. Geen idee waarom, want het is een heerlijk boek en ik moet er even reclame voor maken. Stephen Fry vind ik sowieso een énige man, en het wordt helemaal leuk als hij in een zwarte Engelse taxi cab alle staten van Amerika aandoet. Een roadtrip waarbij hij allerlei bijzondere mensen, plekken en evenementen bezoekt die typisch zijn voor de staat waar hij zich bevindt. Ik had nooit zoveel met Amerika, maar door dit boek zou ik er ook echt graag op ontdekkingstocht gaan.
Er is ook een Tv-programma gemaakt van Stephens avontuur:

Ik lees gauw verder! Fijn weekend!
'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

woensdag 4 juli 2012

Ik heb weer wat

Jaja, ik heb weer wat nieuws: een boek van Michael Pollan - "Food Rules, an eaters manual". Ik vind het geweldig! Geen zeikerige regeltjes, wees daar maar niet bang voor, maar nuchtere, praktische tips om gezondere keuzes te maken. Het borduurt allemaal voort op het motto "Eat food. Not too much. Mostly Plants." Michael Pollan zegt dat onze voorouders dondersgoed wisten wat gezond was, maar dat dat bij de meesten van ons is weggezakt doordat we tegenwoordig bedolven worden onder reclameboodschappen en adviezen van voedingsgoeroes. En ook dat de moeders van onze moeders echt geen tijd, geld en zin hadden om elke dag koekjes of een taart te bakken, waardoor je alleen bij speciale gelegenheden snoepte. Terwijl die verwennerijen nu al gauw dagelijkse kost zijn, omdat je ze voor een habbekrats kunt kopen. Hmmm, daar zit wat in.
Ik vond het een interessant boek, het inspireerde me en ik moest er ook om lachen (“If it came from a plant, eat it; if it was made in a plant, don't.”) Sommige dingen wist ik al, maar het was fijn om die bevestigd te zien.

Dus: lezen maar. Je hebt het ook nog zo uit, want het is dun en leuk geschreven.

Ik merk trouwens de laatste tijd steeds vaker dat ik slecht reageer op zoetigheid. Twee jaar geleden begon ik steeds na het avondeten in te kakken, letterlijk in slaap te vallen. Tenzij ik iets heel actiefs aan het doen was, maar thuis op de bank was ik helemaal afgedraaid. De dokter (een vervanger) vroeg zich af of ik misschien teveel hooi op mijn vork nam, of somber was. Nee dus. Ik had heel sterk het idee dat het iets lichamelijks was. Toch maar bloed laten prikken: ik slaagde met vlag en wimpel. Ik wist dus nog steeds niet hoe het kwam, en ging gewoon door met zakjes winegums snaaien in de trein, en koek, en en en...
Momenteel voel ik me energieker, en als ik terugdenk is het beter gegaan vanaf het moment dat Mr A. en ik ons dieet aanpasten. En als ik snoep, voel ik me daarna duidelijk beroerd - moe, prikkelbaar, hoofdpijn... Vooral als het heel erg zoet snoep is (winegum-achtigen, jellybeans). In producten die helemaal niet zoet zijn, zit vaak toch "verborgen" suiker, en het effect daarvan merk ik minder duidelijk. Maar hoe goed zou ik me wel niet voelen als ik ook die dingen verving door iets zonder geraffineerde suiker! Het scheelt dat wij niet vaak koken uit pakjes en zakjes, maar bijvoorbeeld witte pasta ligt gewoon in het keukenkastje - en dat is eigenlijk ook heeuuul slecht.
Deze site is informatief voor als je minder/geen suiker meer wilt eten: http://suikerwijzer.nl/

Ik verwacht absoluut niet dat het me lukt om helemaal suikerloos door het leven te gaan. Maar het scheelt al dat ik nu het verband zie en er beter op kan letten. Ik kan ervoor kiezen om zoetigheid naar binnen te stoppen, áls ik de suikerdip voor lief wil nemen.




dinsdag 3 juli 2012

Yummies

*Smoothy met Optimel kokos, verse bosbessen en diepvries-zomerfruit

*Hoe zal ik dit eens noemen, cowboystoofpotje? Prei kleingesneden bakken in een scheutje olijfolie, champignons en rode paprika meebakken, een blikje Lima-/reuzenbonen afspoelen en samen met de ambachtelijke rookworst in stukjes toevoegen, en dat dat een minuut of twintig zachtjes laten pruttelen in Heinz tomato frito. Van harte aanbevolen, het is een recept van mijn moeder, wat wil je? Lekker met zilvervliesrijst.

maandag 2 juli 2012

Die Jiro toch!

Mensen! Er zijn natuurlijk een hele boel mooie films, maar zo mooi zie ik ze niet vaak. Een portret van een oude Japanse meneer die al sinds St. Juttemis elke dag op dezelfde manier sushi bereidt - en daar heel goed in is. Hij is nu 85 en waakt als een havik over zijn zaak, waar een aantal jongere mannen, onder wie zijn zoon, het zwaardere werk nu voor hem doen. Elk moment van de dag wordt uitvoerig in beeld gebracht; het drogen van zeewier, het keurig schikken van de borden, rijst koelte toewuiven met een waaier, een rondje over de vismarkt op zoek naar de beste vis... Je zou denken dat dat oersaai is, maar nee, helemaal niet! Het is een ode aan focus, eenvoud en goed eten. En deze film zette me aan het denken: Jiro doet elke dag precies hetzelfde (hij zit zelfs in dezelfde houding in de metro), en concentreert zich al zijn hele leven volkomen op één ding. Zoveel aandacht, wanneer hebben wíj als gewone mensen dat nu voor iets? Natuurlijk zitten er ook vervelende kanten aan, want al het andere in je leven lijdt er natuurlijk enorm onder. Eigenlijk zou iedereen de light-variant van Jiro moeten zijn.

http://www.imdb.com/title/tt1772925/
Jiro Dreams Of Sushi