vrijdag 28 oktober 2011

Hout

Een leuk uitje. Vlakbij de stad en toch een Hans en Grietje-gevoel. Even de herfst opsnuiven in de Leidse Hout en lunchen in het Theehuis!


DWZI - deze week zag ik

Friendship, Family, Love & Laughter




Ik kreeg dit boek (vol mooie foto's - KLIK) van mijn ouders. De woorden in de titel kwamen deze week ook letterlijk allemaal aan bod. Het was mooi, met een diplomauitreiking en allemaal blije, trotse mensen.
 

Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan
en geinspireerd door Jill's Today I Saw



donderdag 27 oktober 2011

horrorwinter?

Het AD meldde gisteren dat er volgens weer-experts een "horrorwinter" aan komt, die extreem koud zal zijn, gepaard gaat met veel sneeuw en wel 3 maanden kan duren. Ik weet niet precies uit wiens pen (of pc) de term 'horrorwinter' is ontsproten, maar buiten die potsierlijke term en de gedachte dat er iets ernstig mis is met ons klimaat, stemde het nieuwsbericht me wel vrolijk.

Als ik denk aan de vorige strenge winters, heb ik positieve associaties. Natuurlijk was het onhandig dat de treinen niet reden en dat het zelfs moeilijk was om met de auto nog ergens te komen; het dagelijks leven stond op z'n kop! Maar dat zorgde wel voor een vreemd gevoel van saamhorigheid, en zelfs een beetje avontuur. In een tijd waarin alles eigenlijk enorm goed geregeld is en weinig aan het toeval over wordt gelaten, gaf het een lekker gevoel om tegen m'n baas te zeggen: "Ik probeer te komen werken, maar ik weet niet hoe laat ik er zal zijn, en of het gaat lukken". En dat zij daar dan alle begrip voor had, omdat ze ook niet zeker wist of ze het kantoor wel zou bereiken. Collega's die strandden en door de sneeuw terug naar huis ploegden, cliënten die niet kwamen opdagen - die dagen waren anders dan anders, en dat maakte het leuk. Als je dan eindelijk thuis was, deed je vlug je doorweekte kleren uit en kroop je na een warme douche onder een deken op de bank, terwijl je door het raam keek naar weer een nieuw pak sneeuw dat viel. Thuiszijn voelt heel goed, als je nergens heen hoeft omdat je simpelweg nergens heen kunt!

In de koude winter van twee jaar geleden leerden mr A. en ik elkaar kennen. Juist op zo'n heftig besneeuwde dag, spraken wij voor de tweede of derde keer met elkaar af. We wandelden gearmd door de sneeuw richting Scheveningen - we wilden daar naar een tentoonstelling van ijssculpturen, maar de tram reed niet. Onderweg zagen we weinig auto's rijden, wel meerdere wagens die hopeloos vast zaten in de sneeuw. Het was wit en alle geluiden klonken gedempt. We liepen langs mensen op sleeën, die een heuvel af roetsjten. We zoenden en hadden het helemáál niet koud. Toen we een taxi belden, omdat het toch te ver was om te lopen, bleek dat ook de taxi's op waren gehouden met rijden. Dus liepen we terug naar Den Haag. Mr A. hield me stevig vast, want ik gleed steeds uit en hij leek antislipzolen onder zijn schoenen te hebben, zo stabiel stond hij. Ik vond hem daardoor natuurlijk nóg stoerder! We bereikten het centrum van Den Haag waar we ons even opwarmden in een café, voor we de reis naar mijn huis aanvaardden. Thuiskomen in een warm huis voelde als een topprestatie.

Ik hou van de winter. De wereld 3 maanden lang wit en onbegaanbaar lijkt me wat te veel, maar voor even is het heerlijk.

maandag 24 oktober 2011

bij een kopje thee

Een onverwacht drukke dag vandaag. Mijn keel zit dicht, mijn neus zit dicht....mijn rechteroog is rood en om de haverklap belemmert viezigheid achter mijn contactlens mijn zicht. Heel charmant, hoe ik dan knipperend en turend mijn gesprekspartner aangaap. Er waart duidelijk een ontsteking door mijn lichaam. Vandaag heb ik, ondanks de lichamelijke malaise, toch heel veel gedaan op mijn werk. Het is nog niet voorbij, want na het avondeten stap ik wéér op mijn fiets voor een (werkgerelateerde) bijeenkomst.

Druk, druk!

Zaterdag kreeg Mr A. zijn verjaarscadeau: een diner bij Restaurant Aan de Poel. De nummer 1 van Noord Holland volgens de IENS toppers en trotse bezitter van een Michelin ster. Ik werd er een beetje giebelig van, toen we na aankomst iemand van de "valet parking" weg zagen rijden in ons koekblik. Heel anders dan de etablissementen waar we ons doorgaans ophouden!
De inrichting was modern en een beetje theatraal, met bloemenvazen ter grootte van een flinke kleuter, zware zwarte gordijnen en een grote kroonluchter. Toen we binnenkwamen, ging de zon net prachtig onder boven de Amstelveense Poel. Bijna vier uur lang hebben we er doorgebracht, zes gangen lang; het was echt een avondvullend culinair programma. De gerechten waren kleine kunstwerkjes. En lékker! Wat een smaakexplosies! Ik word niet gehinderd door kennis van zaken, maar dit smaakte voortreffelijk. Ze hadden net een nieuwe menukaart, en de gerechten waren allemaal hartverwarmend herfstachtig. Mijn favorieten waren de coquille met buikspek, de fazant en het desert met herfstfruit en chocolade.

Amstelveense Poel

De rest van het weekend was ook fijn: gezellig met Mr A. series kijken op de nieuwe iPad, dingen in huis doen die nódig gedaan moesten worden (als de overburen enthousiast naar buiten komen en aanmoedigende dingen roepen terwijl je de ramen zeemt, weet je dat het tijd was) en naar Haarlem om vriend T. en zijn vrouw en kindje te zien. Wat word ik toch blij van hen, het was al te lang geleden!

vrijdag 21 oktober 2011

DWZI - deze week zag ik

Deze week zag ik de documentaire Home Sweet Home van Holland Doc.

Get Microsoft Silverlight Bekijk de video in andere formaten.

Ik heb er nog best wel even over nagedacht. Hoe een leven dat zo idyllisch lijkt zó leeg kan aanvoelen. Geld zat, een Victoriaans huis op het Engelse platteland en vier bloedjes van kinderen - dat helpt allemaal voor geen meter als je geïsoleerd leeft en niets hebt om je eigenwaarde uit te halen.


Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van
Roos en Daan
en geinspireerd door Jill's Today I Saw

donderdag 20 oktober 2011

PMS go away/come again some other day!

Vanmorgen voelde ik me zó zielig! Overmand door hormonen kon ik niet anders dan me maar een beetje pruilend aan Mr A. vastklampen. Wat er dan was? Helemaal niets! Ja: behoorlijk venijnige buikpijn, het feit dat het weer donker is als de wekker gaat, en dat soort dingen. Terwijl ik nadrukkelijk snuffend het bed uit stapte, hopend op een reactie, troost, iets, keek mijn rationele zelf hoofdschuddend, van een afstandje toe. "Doe nou niet zo ráá-haar!"
Geen tijd meer om te ontbijten. Fietszadel nat. Droogwrijven met mijn mouw. Mouw nat. Band zacht. Oppompen. Op mijn werk: verwarming vergeten uit te zetten, tropisch in mijn kamer. Verwarming lager. Nu weer de koude bibbers. Een pinnige mailwisseling van collega's, ik sta in de CC. Moet ik er nu iets mee? Heb ik wel paracetamol bij me? Anders kom ik de dag niet door. Alle collega's op deze verdieping hebben vrij - doodse stilte op de gang. Buiten hangen de grijze wolken laag. Meer dan genoeg te doen, maar het lukt vast niet om gedisciplineerd aan de slag te gaan. En geen haan die er naar kraait, ja misschien als ze er straks ineens achter komen dat ik het stiekem allemaal niet kan en weet, als ik door de mand val. 

Terwijl ik de mok met de rozen vol laat lopen met koffie, besef ik ineens dat dit onzinnig is. Eén keer per maand 'met een reden' onredelijk zijn, kan vreemd genoeg best een fijn gevoel geven. Maar nu moet ik weer even ophouden. Ik kan kiezen hoe ik deze dag voortzet. Ga ik zwelgen, of ga ik kijken of ik er wat van kan maken?
Ik haal de literatuur uit de kast die ik vandaag moet bestuderen - wat is het luxe om daar tijd voor te krijgen. En natuurlijk weet ik nog niet alles, maar hoe lang ben ik hier nou? Men is tevreden over me, hoor ik. Ik kijk naar de afspraken in mijn agenda, en voorzie geen grote problemen bij die gesprekken. In de ochtend literatuurstudie, en de hele middag afspraken: voor ik het weet zal de werkdag voorbij zijn. Ik moet hem voor een deel zelf indelen, maar dat vertrouwen geven ze me, en dat is eigenlijk wel heerlijk. Na werktijd heb ik afgesproken met een vriendin, om even bij te kletsen in een café, en daarna begin ik samen met mijn geliefde thuis aan mijn weekend. Het voordeel van mijn huidige baan is, dat vrije tijd ook echt aanvoelt als vrije tijd. En de kalender staat vol met fijne plannen en uitstapjes.

Beseffen dat er veel is om blij mee te zijn, is een fijner gevoel dan zwelgen - soms moet ik mezelf er alleen wel even op wijzen.

maandag 17 oktober 2011

B-day Boy

Vandaag is mijn lieve Mr A. jarig!

Hij krijgt zijn cadeautje volgend weekend; vanmorgen kreeg hij alleen een mysterieuze instructie. Aanstaande zaterdag moet hij om een bepaalde tijd in de auto stappen en naar een "geheime" lokatie rijden met behulp van de TomTom...... ok, ik kon het niet laten en heb hem toch verteld wat we gaan doen. waarover volgend weekend meer!




Vannacht stiekem slingers opgehangen in het donker


donker!


donderdag 13 oktober 2011

DWZI - deze week zag ik

Deze week zag ik 's avonds de kaarsen branden. Ik voelde mijn koude wangen na het fietsen. Ik hoorde de regen tegen het raam tikken. Ik proefde mijn zelfbedachte herfstsalade (met herfstige ingrediënten als kastanjechampignons, geitenkaas en walnoten). Ik rook buiten een branderige geur die me deed denken aan open haard.

Geen twijfel mogelijk...

Het is écht Herfst!

Knus?









Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan
en geinspireerd door Jill's Today I Saw

woensdag 12 oktober 2011

Al youtubend kwam ik uit bij Noir Désir, een Franse band waar ik jaren geleden naar luisterde.
Hier Á Ton Étoile, in samenwerking met Yann Tiersen.


klik hier voor het origineel

Sous la lumière en plein
et dans l'ombre en silence
si tu cherches un abri
Inaccessible
Dis toi qu'il n'est pas loin et qu'on y brille

A ton étoile

Petite sœur de mes nuits
ça m'a manqué tout ça
quand tu sauvais la face
à bien d'autre que moi
sache que je n'oublie rien mais qu'on efface

A ton étoile

Toujours à l'horizon
Des soleils qui s'inclinent
comme on a pas le choix il nous reste le cœur
tu peux cracher même rire, et tu le dois

A ton étoile

A Marcos
A la joie
A la beauté des rêves
A la mélancolie
A l'espoir qui nous tient
A la santé du feu
Et de la flamme
A ton étoile



Prachtig. Maar ook duister. 
Temeer door het vreselijke verhaal van Bertrand Cantat, de zanger van de band die in 2003 zijn vriendin dood sloeg - in een dronken vlaag van verstandsverbijstering, volgens hemzelf...

Hoe dan ook, een mooi nummer.    

vrijdag 7 oktober 2011

DWZI - deze week zag ik

Deze week zag ik het onovertroffen Rome, waar ik smulde van dit soort heerlijkheden.


Niet te geloven dat dat nog maar een paar dagen geleden is! (Van zon, warmte en terrasjes naar regen, storm en onder-een-deken-op-de-bank)
Deze week zag ik ook allemaal leuke TV-series, die (weer) begonnen zijn.



Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan
en geinspireerd door Jill's Today I Saw

donderdag 6 oktober 2011

leuk

= Gisteren voor het eerst in tijden weer eens naar de sportschool geweest. Dat het me om zeven uur 's avonds lukte om mezelf van de bank en op een hometrainer te slepen is echt ongelofelijk! En met een leuk Stieg Larsson audioboek op mijn hoofd, was het ook helemaal niet vervelend! Ik heb vandaag weer mijn sporttas meegenomen naar mijn werk, want misschien ga ik wel wéér! (het moet niet gekker worden)

= Een mailtje krijgen van iemand waar ik zes jaar terug een blauwe maandag mee heb gewerkt in het kader van een onderzoek. Ze mailde me dat haar proefschrift bijna klaar is, en of ik het wil ontvangen. Ik moest even nadenken toen ik haar naam zag staan. Dus dat ze aan mij denkt, is wel heel attent!

= De herfststorm van vandaag! De nazomer lijkt echt voorbij te zijn, en hoewel ik er erg van heb genoten, ben ik nu ook wel klaar voor dikke sokken en jassen, windvlagen, kaplaarzen, wervelende blaadjes en stamppotten. Mijn fietstochtje naar mijn werk was er niet minder lekker om.

= Ik ben sinds gisteravond een beetje verslingerd aan Wordfeud, oftewel Scrabble op m'n mobiele telefoon - tegen Mr A. speel ik het liefst. Die beweert dat hij er niets aan vindt, maar is bloedfanatiek. De minuut dat we vanmorgen wakker werden ging de strijd weer verder!

= Zelfgemaakte kippensoep - ik had er eigenlijk een foto van moeten maken, die prachtige gouden glinstertjes maakten hem écht feestelijk

= Dit blog....zo simpel en zulke sfeervolle foto's.

woensdag 5 oktober 2011

De Eeuwige Stad

Zo'n 15 jaar geleden was ik voor het eerst in Rome. Wat ben ik sindsdien dol op die stad! De historie die op elke straathoek voor het oprapen ligt, het groen, het prachtige weer, het eten, de mensen...
Dit weekend mocht ik er weer even heen, voor de vijfde keer.

de Tiber

Heerlijke pizza's

Voor het eerst in Rome met mijn Lief

Het onvermijdelijke maar prachtige Colosseum

Uitzicht

We maakten met een gids een fietstocht door de stad; ondanks het drukke verkeer ging dat prima - het was een goede manier om snel op verschillende mooie plekken te komen. We wandelden rond over het Forum, in de Vaticaanse Musea en in het Colosseum. Eén avond leerden we een aantal Italiaanse gerechten koken (wat heel leuk was, al was het resultaat niet om over naar huis te schrijven!) Het culinaire hoogtepunt van de reis was Da Giggetto, een traditioneel Joods-Italiaans restaurant in de Joodse wijk.
Drie dagen Rome voelden als drie weken vakantie.