vrijdag 31 augustus 2012

Zo. Een aantal goede quotes op briefjes geschreven en in de bieb tussen boeken gedaan. Hopelijk moet degene die één van die boeken leent er om glimlachen.

maandag 27 augustus 2012

jaar

Afgelopen week had ik mijn eerste jaargesprek in mijn "nieuwe" baan, die ik dus inmiddels al een jaar heb. Een jaargesprek is een combinatie van een beoordeling en een functioneringsgesprek. Ik had me goed voorbereid, al helemaal omdat mijn baas overweldigend bazig kan zijn en  omdat ik een echt wijf ben in beoordelingsgesprekken. Kritiek raakt me en complimenten ontroeren me en dan ineens moet er gepraat worden over salarisschalen en denk ik bij de geringste tegenwerking: "oh ja, doe maar wat jij in gedachten had, ik vind het fantastisch dat ik überhaupt elke maand geld krijg." Zo wás het.
Maar ik had me voorbereid, bijvoorbeeld met dit leuke artikel van Intermediair.

Wat hielp?
  • Ik had er goed over nagedacht: wat ging goed en wat kon beter dit jaar, wat heb ik voor meerwaarde voor het bedrijf gehad, op welke salarisverhoging zal ik mikken, welke opleidingen zou ik willen volgen, welke andere secundaire arbeidsvoorwaarden vind ik belangrijk.
  • Ik besprak met Mr A. hoe ik het zou aanpakken, als rasechte man raadde hij me aan vooral niet bescheiden te zijn. En waarom ook: in het onderhandelingsgebeuren zouden we waarschijnlijk ergens in het midden uitkomen.
  • Ik was ruim op tijd aanwezig, mijn baas was er nog niet. Dat gaf mij de kans me nog even voor te bereiden, een kopje koffie en pen en papier te pakken. Ook schreef ik nog snel even mijn gewenste salaris op, plus een paar kernwoorden, voor als ik het even niet meer zou weten.  
  • Ik heb bij zenuwen de neiging om onophoudelijk uit m'n nek te gaan lullen, maar dat heb ik bewust niet gedaan. Terwijl De Baas nog wat papieren opzocht, bleef ik rustig zitten en besloot ik me zakelijk op te stellen en rustig te acclimatiseren op mijn plekje aan de tafel. 
  • De Baas was één en al lof, er was niets op mijn functioneren aan te merken. De gedachte "Oh hij moest eens weten, ik weet wel wat puntjes!" drong zich op, maar ik nam de complimenten toch zonder morren aan.
  • Zeggen wat je goed kunt, voelt een beetje als opscheppen, maar moet toch! 
  • We moesten het natuurlijk ook hebben over wat er minder goed ging. Zonder mezelf naar beneden te halen, vertelde ik welke zaken ik nog lastig vond - maar ook hoe ik ze dacht op te lossen.
  • Er werd gevraagd wat voor opleiding ik zou willen doen. Ik noemde eerst maar de duurste en langste -die ik ook het liefst wilde- dan had ik altijd nog de andere achter de hand. De dure/lange opleiding vond mijn baas echter een heel goed idee. De andere opleiding heb ik ook nog wel genoemd, maar meer voor de zekerheid; ik krijg er heus geen twéé!
  • Als laatste kwam het salaris ter sprake. Dat deed mijn baas sneaky: het "standaardbedrag" stond al op het uitgedraaide contract dat hij tevoorschijn haalde. Ik dwong mezelf te zeggen: "Oh, dat valt me tegen, ik dacht meer aan.....*tromgeroffel*... bedrag X!" Zo eng!! Maar ik moest proberen er wat meer uit te slepen. Hij keek moeilijk en vroeg waarom ik dacht dat ik dat verdiende. Toen greep ik terug op alle complimenten die hij me even daarvoor had gegeven, en de extra taken die ik erbij heb gekregen. Hij ging een trede onder mijn gewenste bedrag zitten, met de afspraak dat ik over een half jaar in mijn gewenste trede zou komen. Wow.  
  • Uiteraard werd alles zwart op wit gezet. 

Nou, dat ging boven verwachting. Misschien vond hij het alsnog wel een goede deal (ik heb namelijk vorig jaar bij mijn arbeidsvoorwaardengesprek dramatisch slecht onderhandeld, dus dat werkt ook nog door in mijn salaris).
In elk geval waren dit de dingen die mij hielpen. Plus het feit dat ik al aan het begin van het gesprek hoorde dat mijn contract sowieso verlengd werd, dat was al een hele opluchting in deze rare tijden.
Het zit er in elk geval weer op voor dit jaar!

vrijdag 17 augustus 2012

DWZI - deze week zag ik....

....heel vaak iemand die blijkbaar een groot fan is van tukjes in onze tuin!
  'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

Kleurtjes

woensdag 15 augustus 2012

Het Sieboldhuis

In Leiden staat het Sieboldhuis, een statig pand aan de beroemdste gracht van de stad, het Rapenburg. Het is een museum over de Japanse cultuur, en herbergt de verzameling van de Duitse arts Philipp Franz von Siebold. Die heeft er ooit zelf nog gewoond, en stelde toen al zijn bijzondere voorwerpen uit Japan daar tentoon. Von Siebold kwam in 1823 naar Deshima, de Nederlandse handelsnederzetting in Japan, om de westerse geneeskunde te onderwijzen én zo veel mogelijk kennis op te doen over Japan. Het land was destijds strikt verboden terrein voor westerlingen, maar het lukte Von Siebold om er toch meer van te zien. Hij werd verliefd. Zowel op Japan, als op een Japanse vrouw, met wie hij een dochtertje kreeg. Von Siebold beschreef alles wat hij zag uitvoerig en liet tekeningen maken van de flora en fauna en de plaatselijke gebruiken. Hij mocht als arts niet betaald worden, maar kreeg van dankbare patiënten de mooiste Japanse voorwerpen cadeau. Uiteindelijk werd hij in 1829 uit Japan verbannen, op verdenking van spionage. Zijn geliefde en dochter moest hij achterlaten, en het zou 30 jaar duren voor hij hen weer zou zien. Uiteindelijk zou zijn dochter de eerste vrouwelijke arts in Japan worden. Wat een mooi verhaal, en wat een mooie collectie! Geen museum waar je uren mee zoet bent, maar wel heel erg de moeite waard. Om blij van te worden! Hieronder wat foto's van mijn bezoekje van vanmorgen. Dit is de website van het museum.

Ivoren gordelknoop in de vorm van een pony

De man in zijn tuin
Jakkes!
De route van Von Siebold
Gang
Mooi behang!
Tentoonstelling Japans design
Tentoonstelling Japans design

zondag 12 augustus 2012

Internetloze Zondag

Hallo allemaal. Ik ben Anna en ik ben een beetje internetverslaafd. Al vanaf het moment dat ik aan het begin van mijn eerste studiejaar een emailadres kreeg, én toegang tot de universiteitscomputers vond ik het internet ge-wel-dig. Later kreeg ik een langzame en peperdure inbelverbinding op mijn studentenkamertje, schreef ik hele lappen tekst op mijn livejournal, mailde ik dagelijks met vriendinnen, chatte ik via yahoo messenger... En voor ik het wist was het 2012 en was ik in mijn wakkere uren verknocht aan mijn smartphone en tablet.

Veel van mijn tijd op internet besteed ik niet nuttig. Ik lees nieuwssites en de laatste roddels. Ik bekijk profielen van mensen op facebook. Ik zoek op wat het verschil precies is tussen een pony en een paard en hoeveel kinderen Bob Marley nu eigenlijk verwekt heeft in zijn leven. Ik vergaap me aan mooie spulletjes waar ik geen geld voor heb. Ik heb ook een tijdje geWordfeud, geDrawsomethingd en geSongpopt.

Ik vind het zonde van mijn tijd, al dat geïnternet. Ik kan me erin verliezen, en zo is dat laatste uurtje voor het slapen gaan gauw opgevuld met doelloos surfen op het web in plaats van het lezen van een leuk boek. Internet kan heel inspirerend zijn, maar maakt me over het algemeen minder mindful. Mijn eerste stap was het afschaffen van de spelletjes op mijn telefoon. Ook mijn bloglijst onderwierp ik aan een grondige inspectie, want als je leeslijst gaat aanvoelen als huiswerk, is het mis ("Oh nee, 67 posts om te lezen! Gauw maar doen, anders worden het er steeds meer!") Nu sla ik de blogs die ik eigenlijk niet zo interessant vind gewoon over.

Vanmorgen na het opstaan borg ik mijn telefoon en iPad op in de kast, met het dataverkeer uit. Geen bliepjes van binnenkomende mail op whatsappjes, maar in geval van nood toch telefonisch bereikbaar, dus. Een paar keer greep ik mis: toen ik even wilde opzoeken met welke actrice Jason Segel nu ook alweer een kind heeft, en toen ik mijn boodschappenlijstje wilde bijwerken in de Appie app. Maar wat kan mij Jason Segel eigenlijk schelen? En een boodschappenlijstje op papier blijkt ook nog steeds prima te werken.     

Wat ik deed?
Boodschappen, The Five Year Engagement kijken (leuk, had het middenstuk er niet in gehoeven van mij), anderhalf uur een boek lezen, een tukje doen, deze podcasts luisteren (strikt gezien wel via internet maar dat mocht), de keuken schrobben, de badkamer schrobben, wel een uur bellen met mijn vader...

Een goede dag!

vrijdag 10 augustus 2012

DWZI - deze week zag ik...

Deze week zag ik een heuse bierproeverij, met allemaal leuke mensen! We proefden bijzondere biertjes en aten er bitterballen en kaas bij. Daarna gingen we nog met elkaar uit eten. Heel gezellig, en het is zo leuk om te zien hoe verschillende vrienden, die elkaar alleen via-via kennen, met elkaar op kunnen schieten!

Wat anderen deze week zagen kun je zien bij Merula.


vrijdag 3 augustus 2012

DWZI - deze week zag ik...

Blauwe lucht en maïs. Mooie plek op de terugweg na een dagje zweten, bubbelen, stomen en plonzen in de sauna.

'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.