woensdag 27 juni 2012

dankbaarheid

Ik heb mijn hele leven al dagboeken bijgehouden. Ik hou van schrijven en ik weet al heel lang dat het leven zo snel gaat dat je nooit alles kunt onthouden: documenteren en teruglezen is voor mij essentieel! En ook deprimerend hoor; ooit heb ik dagboeken opgezocht van mijn brugklastijd en was ik dagen van slag: wat een treurnis! Wat een onzekerheid en onhandigheid! Ik moest echt even bijkomen en me heel goed in mijn oren knopen dat het nu allemaal anders was. 
En juist dát maakt dagboeken zo fantastisch, het vastleggen van je eigen groei. Want je construeert een beeld van jezelf-in-het-verleden, ik wist heus wel dat ik verlegen was. Maar als je je 13-jarige zelf hoort vertellen over stoere meisjes in de klas waar ze geen woord mee durfde te wisselen (laat staan met Jongens, vooral Rik!!). En dat Rik toen in haar groepje zat voor biologie-project en hoe leuk en ENG dat was.... Dan snap je het weer, en kun je je huidige zelf beter vergelijken met dat meisje van toen. Dat ene stoere meisje kwam ik toevallig pas tegen, en ze was hartstikke aardig. En Rik vind ik nu een vieze glibber. 
    
Van dagboeken in briefvorm aan ene Mischa rond mijn tiende (waarschijnlijk geïnspireerd door Anne Franks Kitty, en een grappige vooruitblik omdat ik 19 jaar later Mr A. zou ontmoeten, die Mischa heet! Al was mijn dagboek-Mischa geloof ik een meisje destijds), tot reisdagboeken. En van uitgebreide dagelijkse bespiegelingen in een multomap tot Livejournal. Livejournal was gedurende mijn hele studententijd bij me, ik voelde me er helemaal thuis en heb er een paar heel lieve mensen door ontmoet (na jaren op elkaars dagboek reageren, uiteindelijk chatten en toen ontmoeten: wat was dat éng, ik ben daar eigenlijk helemaal niet van, maar het pakte goed uit).  

Dan nu sinds vorig jaar dit blog. Ergens las ik dat het bloggen in Nederland dood is, behalve op de Mama-blogs. Mijn blog voelt nog niet echt als een handschoen die me past, ik ben nog steeds bezig met bedenken waar het nou eigenlijk over moet gáán. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel leuk! En ik vind het ook bijzonder fantastisch om mijn rondje te maken langs bevriende blog-dames. Maar ik heb nog geen kinderen, ik ben niet handig met naald en draad, of met wol, of welk ander materiaal dan ook. Ik kan niet eens een knoop aan een overhemd naaien (Mr A.: "Het zou toch wel goed zijn als één van ons dat eens zou leren..."). Ik wil niet alleen maar de hele tijd over eten en koken schrijven (wel twee grote liefdes van me), ons huis is  gezellig, maar wel een beetje een berg ouwe troep, tot we verhuizen wil ik zo min mogelijk nieuwe spullen erbij, en ik wil ook niet te persoonlijk worden. Ik ben nog een beetje zoekende! 
Goed, dat gezegd hebbende, dan nu iets over een andere traditie van mij, die ik een aantal jaar geleden heb opgepikt: het witboek. Een witboek is een dagboek waarin je positieve dingen beschrijft, dingen waar je dankbaar voor bent, of waar je trots op bent. Natuurlijk lees je al jaren in allerlei tijdschriften dat dat een goed effect heeft. Ik nam dat altijd maar voor waarheid aan, tot ik in 2007 een keer een lijst met wel 30 of 40 dingen maakte die leuk waren of waar ik blij van werd. Van de serie House en bonbonbloc tot lieve smsjes van vrienden of leuke vakantieplannen. Ik was in een beetje een pieperige stemming toen ik eraan begon, en wat schetste mijn verbazing: na het maken van die lijst voelde ik me veel, véél beter. Dat komt doordat je jezelf in die sippe stemming tóch wijst op prettige dingen die je anders voor lief neemt of over het hoofd ziet. Zodra ik dat zelf door had, begon ik deze methode ook meer in mijn werk toe te passen. Niet altijd met even goed resultaat (sommige mensen hebben niets met schrijven of zien al het goede in hun leven als vanzelfsprekend en zijn daar niet vanaf te brengen), maar ik ben er fan van! 

Sinds een paar jaar schrijf ik mijn witboek in dummy's, van die boeken met harde kaft maar dan zonder letters erin. Sowieso geweldige uitvindingen. Je kunt ze kopen bij schreeuwerige boekendiscounters. Ik heb het wel eens geprobeerd in een ordentelijk schrijft met lijntjes en een decoratieve kaft, maar dat werkt voor mij niet. Laat mij lekker kladderen in zo'n dummy, het liefst met viltstift, en dan hou ik het vol. Ik moet minimaal vijf goede dingen per dag opschrijven. Op sommige dagen staat daar dan "de vaatwasser uitgeruimd" tussen, als prestatie van de formaat. Maar veel vaker gaat het om leuke gesprekken, dingen die ik bereikt heb, goede inzichten, de geur van lente/zomer/herfst/winter, geweldige recepten, boeken, films en lieve dingen die Mr. A. doet.  
     
Vandaag begon ik plechtig in een nieuwe dummy. Waarvan akte.

zaterdag 23 juni 2012

Penne met avocado & erwtjes & zeekraal

Wow, ik hou van de tekstuur van dit gerecht! Lekker, die knapperige zeekraal, en het geheel was ook lekker romig. Én ik kon mijn nieuwe staafmixer gebruiken! ;)


http://www.devegetarier.nl/recepten/puur-plantaardig/penne-avocado-met-erwten-en-zeekraal

Ps. Ondertussen stond het stoofvlees op het oliestel (met plakjes winterwortel, ui, knoflook, tomatenblokjes, bouillon, laurierblad, peper, zout en allspice). Daar gaan we morgen van genieten, want na een dag is het nóg lekkerder!

weiland workout

Ik bracht vanmorgen vroeg al Mr A. weg; hij ging een dagje op pad met collega's. Ikzelf zou eigenlijk een gezellige terrasdate hebben - maar vanwege ziekte van vriend B. kon die niet doorgaan. Een lege zaterdag strekte zich voor me uit. Tegenwoordig is het (bijna) niet meer zo dat m'n vrienden op fietsafstand wonen, en het zijn voor het grootste deel Mensen Die Dingen Te Doen Hebben Op Zaterdag. De laatste dagen voelde ik me gaar en duf, misschien wel door de zomer die maar niet op gang lijkt te komen - een beetje bewegen in de buitenlucht kon in elk geval geen kwaad. Ik besloot dat het weer mooi genoeg was en dus haalde ik mijn fiets van stal en trapte tegen de wind in richting Boeren Land. Mijn doel: boerderij Nellesteijn in Wassenaar. Ze hebben een leuke boerderijwinkel met verschillende kazen, yoghurt, melk, eieren, honing en dat soort heerlijkheden. Ik koos voor verse eitjes en boter, en een pot jam. Ik heb écht een flink eind gefietst - en nu ben ik trots op mezelf! Dit moet ik echt vaker doen! Ik knap er zo van op, en ik kan op de fiets heel goed nadenken. Zo heb ik bedacht dat ik nu een grote pan suddervlees op het vuur ga zetten, omdat ik toch nergens heen hoef - en omdat het zo ontzettend huiselijk is. Wel een beetje herfstig, maar vooruit. Als het staat te pruttelen, ga ik welverdiend op de bank lezen. Toch wel een fijne dag!

woensdag 20 juni 2012

Dip

Eigenlijk mag ik niet nóg meer rommel kopen voor in onze mini-keuken, maar vanmiddag heb ik in een opwelling een staafmixer gekocht. Het was wel een verantwoorde aankoop hoor! Ik mis héél vaak een staafmixer. Als ik bijvoorbeeld....soep wil pureren, of eh.... pesto wil maken. Of als ik zin heb in humus.
Of nou ja humus, niet de officiële natuurlijk, want dat moet met tahini en zo, en dat had ik niet, maar gewoon: 2 blikken kikkererwten, olijfolie, een pluk koriander, een teen knoflook, peper en zout en limoensap. En een beetje yoghurtmayo voor meer smeuiigheid. (resultaat is een veel te grote bak dip - ongeveer twee keer zoveel als op de foto - één blik kikkererwten zou meer dan genoeg zijn)

zondag 17 juni 2012

En deze week zag ik ook nog...

een nieuw eetcafé in de buurt, met een lieve vriendin
De bloedbank - mijn eerste donatie ging prima, viel erg mee!

Een broodje gemaakt door mijn lief, ik kreeg het in bed op zondagmiddag

vrijdag 15 juni 2012

DWZI - deze week zag ik....

....mini-kleertjes! Want mijn lieve vriendin L. heeft een klein meisje op de wereld gezet. Ik ben me te buiten gegaan aan enigszins stoere meisjeskleren (L. en haar geliefde zijn niet de types voor roze-met-hartjes)

Leuk hoor! Alleen jammer dat ze dit soort dingen niet in mijn maat hebben want ik zou ze ook zo aantrekken!



'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

woensdag 13 juni 2012

nou, da's duidelijk


 


Zoiets is toch heerlijk om 
af en toe naar te kijken
en ter harte te nemen?
(knipsel uit Flow,
andijvietaart via de Appie)

vrijdag 8 juni 2012

DWZI


Het meisje van de film
Alles klinkt zalig
Alle toeters 
en bellen
Echt te gespeeld
Alles behalve mooi



Het idee kreeg ik hier.

'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

woensdag 6 juni 2012

Regenachtig Uitje

De regen, de plassen op de grond, Alles grijs grijs grijs. Echt weer om thuis te blijven. En dat deed ik dús juist niet!
Mijn paraplu uitslaand, daalde ik de trap naar de knusse ruimte af. Ook daar was het donker, maar op elke tafel stond een brandend waxinelichtje. Kaarsjes in de ochtend...daar ben ik dol op! Zo feestelijk! Koffie en een stoere boterham - het was smullen.

(http://www.debakkerswinkel.nl/)

Nu ben ik weer thuis, en dit is het perfecte moment om cupcakes te gaan bakken.

zaterdag 2 juni 2012

Genieten


Rijksmuseum van Oudheden



Francobolli




Eilanden van de Goden
Appel en Ei


In het Rijksmuseum van Oudheden  is een mooie tentoonstelling te zien; Eilanden van de Goden. Schitterende luchtfoto's van plekken die in de Griekse mythologie belangrijk zijn. Wie was ook alweer wie en hoe zat dat ook alweer met die mythen? Je kunt het naluisteren - acteurs van Toneelgroep De Appel hebben de verhalen ingesproken.

Sinds deze maand is het etablissement Francobolli geopend. Je kunt er ansichtkaarten kopen en schrijven én een bakkie doen. Wat een goede combinatie! Ze zitten op een mooie plek en hebben ook een terras. 

Appel en Ei is een tweedehands kledingwinkel voor vrouwen en kinderen. Denk daarbij niet aan mottige vodden met dubieuze pasvorm, maar aan hip, fris en goede merken. Ze hangen duidelijk niet zomaar alles in de rekken, je kunt er echt schatten vinden.