vrijdag 27 september 2013

Lief huis


Toen ik je voor het eerst zag, leek je zo ver weg,
in een deel van de stad waar ik nooit kwam
Maar al gauw werd jouw buurt mijn buurt
Ondanks langsscheurende tijgerprintjes op brommers
en schreeuwende junks voor de deur

De tuin was een betonnen postzegel in de namiddagzon
Waar niets wilde groeien en waar alleen maar katten piesten

In deze keuken leerde ik voor het eerst echt koken
Aan dit aanrecht kwam ik echt tot rust na werktijd
De woonkamer was de plek voor films en middagdutjes

en van een heel lang nachtelijk gesprek 
met de man die mijn grote liefde bleek te zijn

In deze slaapkamer huilde ik tranen met tuiten,
schreef ik, dronk ik koffie en voelde ik me voor het eerst zó ontspannen
dat ik goed kon slapen naast aan ander mens
 - mijn lief

De vochtplek in de gang,
Het uitzicht op de huizen aan de overkant
Hoe het rook als in de herfst de verwarming weer aan ging
Het schelle geluid van de bel

Bedankt voor alles, huis! 
Het einde van een tijdperk,
Nu op naar het volgende!

woensdag 18 september 2013

CourgetteSpaghetti!

Ik heb de voedselzandloper nog steeds in gedachten (maar voor de verhuizing moeten de vriezer en de voorraadkast leeg, dus nu niet zó)

Maar dit is echt mijn grote VZLontdekking! 
Tataaaa!
Courgettespaghetti. 
Wablief?
Courgettespaghetti!

Gewone pasta schijnt helemaal niet zo goed te zijn, en hoe meer groenten hoe beter...dus waarom je "pasta" niet maken van courgette?

Hier staat hoe je heel makkelijk courgettespaghetti kunt maken (met een rasp op z'n kant! Supersnel!)

Courgette is vrij neutraal van smaak, dus als je de slierten even 3 minuten kookt in water met een snuf zout, is de textuur zacht en pasta-achtig!

Vanavond hadden wij deze pasta met met Surf & Turf: (diepvries)garnalen, een paar stukjes kipfilet, geroosterde tomaatjes uit de oven en stukjes courgette (het midden, dat niet "meegeraspt" was, in stukjes als "opvulling" van de saus) Enne....smeuïg gemaakt met boursin cuisine (so bad, but oh so good... En een no-no op voedselzandlopergebied! Oei!)

Foto gepikt van http://nomnompaleo.com


dinsdag 17 september 2013

Respons

Toen mijn honnepon weg was dit weekend, heb ik dus allerlei blije dingetjes gedaan, waar ik anders niet zo gauw aan toekom. Ik weet niet waar ik het las of hoorde, maar het schijnt heel goed voor je te zijn om complimentjes te geven aan mensen die je bewondert. Niet zo gek ook eigenlijk.

Een aantal jaren geleden had ik ook ineens behoefte om Renate Dorrestein (mijn favoriete Nederlandse auteur) een berichtje te sturen via de site van haar uitgever. Denkend dat ze het toch niet zou lezen, en dat ze bedolven werd onder de mail van kwijlende fans zoals ik. 

Maar ze schreef terug! And I quote:

Wat vind ik het toch altijd aardig als mensen de moeite nemen om me te laten weten dat ze van mijn boeken genieten. Jij ook weer heel erg bedankt daarvoor.

Zelfs beroemde schrijfsters zoals zij blijken dus een compliment te waarderen! Ik ben het nooit vergeten.

Nu ben ik de laatste weken geobsedeerd door The Because Show, een podcast van drie begin-veertig-vrouwen in Los Angeles. Ik kwam bij ze recht via The Table Set, een ander programma van drie fabulous gay guys die met elkaar praten over entertaining; dat wil zoveel zeggen als 'het mensen naar de zin maken'. Van een etentje voor twee, tot een themafeestje, via een indrukwekkend diner tot een brunch met je vrienden. Hartstikke leuk, en in één van de afleveringen hadden ze een pyjama party waarbij ze aan de kaasfondue zaten en lollige haiku's schreven, mét hun vriendinnen van The Because Show. Die meiden klonken leuk, en ik besloot ze eens op te zoeken in iTunes.

Nu hebben ze strikt genomen een "mommy blog". Ik krijg de laatste tijd een beetje jeuk van mommy blogs die de uitstraling hebben "Het moederschap is alles, ik ben een Moeder en dat is Het Enige Dat Het Leven De Moeite Waard Maakt." Want wat ben ik dan? Niet om sneu te klinken, maar ik heb het nu juist even nodig om te zien dat je ook allerlei interessants kunt beleven als je (nog) geen moeder bent, én dat je niet opeens Alleen Nog Maar Moeder bent, als een kind krijgt. Ik weet nog dat ik een beetje bang was, in die maanden dat ik vorig jaar zwanger was: ik ging iemands moeder worden (althans dat was de bedoeling), maar wat ging dat met mij doen? Was ík er dan nog gewoon wel, als Mezelf? Ik werd er onzeker van - al hadden die gedachten waarschijnlijk voor een groot deel te maken met mijn eigen moeder, die haar werk buitenshuis aan de wilgen hing, geen noemenswaardig sociaal leven overhield en geen hobby's had toen ik klein was. 

Maar die dames van The Because Show hè... Die wonen in LA en hebben allemaal kinderen, werken alledrie (als schrijfster, als juf en als tekenaar bij de animatieserie Family Guy) - maar ze hebben het nauwelijks over werk of hun kinderen. Waar ze het wel over hebben? Nou ja, waar vriendinnen het zoal over hebben: mooie boeken, seks, gênante verhalen, een verslaving aan salted caramel cake pops van Starbucks, mascara van $70 en waarom iemand daar zoveel geld aan uit zou geven, debiele exen, auto's waarin een geniepig lampje gaat branden waarvan je niet weet wat het betekent, en (mijn favoriete onderwerp) hun wilde twintigerjaren, en het kattenkwaad dat ze toen uithaalden. Één van deze keurige moeders is zelfs stripper geweest in New York, maar ze konden er allemaal wel wat van!
Alles bespreken ze vol zelfspot, met af en toe flinke krachttermen, veel gebulder, zonder enige terughoudendheid of schaamte. En GEWOON.ENORM.GRAPPIG. Ik gier het uit, in mijn eentje, met mijn koptelefoon op.

Nou, dus ik besloot ze zondag even een mail te sturen, omdat ze reacties altijd leuk lijken te vinden. En ja: de volgende dag zat er al een mail van één van de dames in mijn inbox! Een enorm aardig antwoord. Uit Los Angeles! Zomaar! Zwijmel.
Je vindt ze hier:

zaterdag 14 september 2013

Voor wie het interessant vindt....

Hier een goede documentaire over de ramp in Chernobyl. Interviews met burgers, reddingswerkers, betrokken politici en militairen, en heel veel originele beelden. 

Mr A. is daar vandaag, om met eigen ogen te zien hoe het er nu uitziet. Hij kan op 270 meter afstand van Reactor 4 komen, smste hij.... De groep kreeg eerst deze film te zien. 





vrijdag 13 september 2013

Love is in the air

Mijn "in mijn eentje/feelgood"-weekend kan natuurlijk niet bestaan zonder romantische komedies. En dan heb ik het liefst geen Hollywoodfilms (hoewel ik die meer heb leren waarderen door Mr A. en door onze Pathé goldcards). Ik wilde iets Europees en lichtelijk vreemds. 
Voor gisteravond koos ik deze:


Geen Amélie, maar wel lief, aandoenlijk en Frans. Een flinterdun verhaaltje: een doodverlegen vrouw is een briljant chocolatier, maar blijft liever anoniem. Ze gaat als verkoopster werken bij een noodlijdende chocoladefabriek. De baas van de fabriek heeft ook een probleem: hij lijkt heel nors, maar niemand weet dat de angst hem om het hart slaat, en het zweet hem uitbreekt, zéker in de buurt van zijn nieuwe medewerkster! Ze worden verliefd, wat gepaard gaat met veel ongemakkelijke situaties en misverstanden. Zullen zij elkaar de liefde verklaren? Zal de chocoladefabriek gered worden? Tjaaaaa.... Ik verklap niks! 

Ik genoot van de mooi-uitziende chocolaatjes, de styling van de kleding en het decor, en het schattige gestuntel van de hoofdpersonen. 

DWZI / deze week zag ik...

...Mr A. vertrekken met zijn rugzak, voor een avontuurlijk reisje met een goede vriend van ons. Erg leuk voor ze, en ik denk dat het heel indrukwekkend wordt: ze gaan naar Kiev, en naar de spookstad Pripyat (bij Chernobyl). Het schijnt relatief veilig te zijn als je er maar voor korte tijd bent, mits je je aan de regels houdt... Ze hebben zich uitgebreid ingelezen en gaan met een gids. Ik vind het een beetje griezelig, maar ook supercool en bijzonder, en ik hoop dat ze veel foto's maken!
Dit weekend ben ik dus alleen. Wel een beetje raar! Op 2 nachtjes na, toen het écht niet anders kon, vallen we al bijna 4 jaar lang naast elkaar in slaap. Een wijs iemand zei ooit tegen mij: liefde is wat je samen doet, maar óók wat je apart van elkaar doet.

Eerst dacht ik dat het wel een leuk idee was om naar mijn nicht in Brussel te gaan dit weekend, of in elk geval om hier met heel veel mensen af te spreken.
Maar toen dacht ik: nee. Ik ben eigenlijk nooit meer alleen, laat ik dáár gewoon van genieten! Ik heb behoefte aan rust. Ik heb dus een afspraak voor het weekend, MET MEZELF! OM TE RELAXEN!

Terwijl Mr A. en Vriend hun eerste overstap al achter de rug hebben, kom ik in bed bij van de nachtelijke wegbrengsessie naar Schiphol. Ik heb de afgelopen dagen een hele lijst gemaakt met dingen die ik wil doen: 

.hardlopen en/of wandelen (Weer of geen weer! Want niets voelt meer verdiend dan koud en nat thuis komen in een warm huis)
.veel kaarsjes aan en thee op het lichtje
.mooie muziek luisteren
.bepaalde films en series kijken
.de dag beginnen met een mindfulness oefening
.goed en lekker boodschappen doen & in alle rust voor mezelf koken
.scrubben & smeren
.nagels lakken
.maskertjes
.mijmeren
.schrijven
.theedrinken bij het theehuis in het park
.zo veel mogelijk offline zijn
.vroeg naar bed en vroeg op
.in mijn zwierige wildgebloemde kringloop-nachtjapon-met-peignoir uit de 60's (?) door het huis flaneren

Slechte foto maar je snapt het idee

.en verder waar ik maar zin in heb!


Ik heb er zin in! 

Meer DWZI bij Merula

zondag 8 september 2013

Wijze woorden

Twee mannen. Beide te jong dood gegaan aan dezelfde ziekte, én grote namen in de computerwereld. En allebei enorm inspirerend, ook als je niks met technologie hebt. 

Steve Jobs






Randy Pausch

Ik ben de biografie van Steve Jobs aan het lezen, nadat ik gisteren de film jOBS in de bioscoop zag. Een film met gebreken, dat zeker, maar juist doordat hij oppervlakkig bleef werd ik nieuwsgierig en ben ik me nu verder in zijn leven aan het verdiepen! (Wat een briljante eikel van een vent zeg!)

Fijne zondag!

vrijdag 6 september 2013

DWZI/deze week zag ik......


Foto 's ochtends in het donker gemaakt, mèt flits, maar ik ben nu helemaal verslingerd aan dit soort ontbijtjes: havermoutpap met fruit en noten, in dit geval bessen en gehakte amandelen. 


Afgelopen zondag kwamen er vrienden bij ons langs. Ze kwamen 's middags al - ik ben fan van zondagmiddagborrels omdat ze goed helpen tegen de oh-nee-morgen-weer-werken-malaise, en dat terwijl je toch vroeg je bedje in kunt! We speelden Triviant, met videoclipjes van vroegâh op de achtergrond, en we dronken speciaalbiertjes. Ik zorgde voor het eten. Stoofgerecht van riblappen, rode wijn en als secret ingredient ontbijtkoek. Veel meer zit er eigenlijk niet in. De pan heeft van 's ochtends tot laat in de middag op het Haller oliestel gestaan, geen omkijken naar! Was lekker met aardappelpuree en rode kool met appeltjes. (Herfst in m'n bol?) Overigens: als je dit stoofgerecht maakt voor meerdere dagen, of voor mensen die graag HEEL VEEL stoofvlees willen (beide het geval bij mij), dan heb je wel TWEE flessen rode wijn nodig voor de saus, anders staat het vlees niet "onder"! Geeft niet, is normaal, smaakt na een uurtje of 8 helemaal niet meer echt naar wijn. Gelukkig mag het ook achenebbisj-bocht zijn - ik had de allergoedkoopste rode wijn en het was alsnog heerlijk!


Jaja, een tijdje niet gerend vanwege "te warm", maar ook "geen zin"....toch weer de veters gestrikt en gegaan, en het lukte nog steeds! Heel erg lekker! 


Nu ik nog in de buurt woon, kan ik er zomaar even binnen stappen.... Mijn favoriete museum, gewoon om in rond te hangen! Ze hebben de tuin nu ook opengesteld om in te loungen, en de tentoonstelling over de mummiekisten is mooi; je kunt zelfs kijken hoe mensen -in de tentoonstellingszaal!- bezig zijn met restaureren!


Mijn ontbijtje van vandaag. Heel stout, niet goed voor de lijn en al helemaal niet 'verjongend' volgens de voedselzandloper - maar ik had vanmorgen iets spannends (een doktersbezoek) waardoor ik vanmorgen geen hap door mijn keel kreeg - maar ik mankeer niks, dus ik mocht even in het zonnetje op een terrasje met lekkers. Scones met clotted Cream, het zou verboden moeten worden!

Meer Deze Week Zag Ik-jes bij Merula 

woensdag 4 september 2013

Vragen

Fantastische site, http://thoughtquestions.com/

Hier zijn een paar mooie vragen, met mijn antwoorden. In het Nederlands, om het makkelijk te houden.


"Koorddansen" (een kick als het lukt, nooit helemáál ontspannen, altijd alert moeten blijven, nooit helemaal zeker dat ik niet -door de mand- val)


De toekomst. Ik denk altijd graag aan mijn nieuwe, geweldige, nog twintig miljoen keer betere leven - dat begint zodra ik mezelf helemaal opnieuw uit heb gevonden. 
Dus zonder sombere buien, ongegeneerd creatief, stoer en sterk, me niets-aantrekkend van wat anderen vinden. 
Met een blij kraaiende baby op mijn heup, in ons rommelloze nieuwe huis waar ik continu rustieke diners bereid voor meutes vrienden die aan een gezellige lange tafel zitten. 
Stressloos.
Oh ja en 20 kilo lichter.
Kuch. 

Verder: mijn geliefde, m'n vrienden en vriendinnen, 't nieuwe huis waar we bijna de sleutel van krijgen, toekomstige reisbestemmingen, nieuwe recepten.

Ik zou graag bereiken dat ik aan het eind van dit jaar 
-gewend ben in mijn nieuwe huis, stad, buurt en aan het reizen naar mijn werk
-nog steeds in de hardlooproutine zit
-bijna klaar ben met het geven van VIER werkgroepen in plaats van (de andere jaren) twee, en nog steeds overeind sta