vrijdag 18 april 2014

Stille Willie

Ik ben hier al een hele tijd niet meer geweest, het is hier stoffig en verlaten. Ob la die Ob la da life goes on ... En dat soort dingen. Twee nieuwe banen, eentje voor Mr A. en eentje voor mij. Een tuin die explodeert van de kleuren, knoppen, bladeren en takken - hoe fantastisch is dat! Oh ja en dat van dat onkruid........we noemen het wel een natuurtuin, lekker eigengereid...ok? ;) Het inrichten van het huis heeft even een beetje stil gelegen, door allerlei andere kosten, maar ook op klapstoelen en slapend op een matras op de grond voelden we ons al best wel thuis. Minimalistisch hè. We zijn zo blij met onze enorme eettafel, en onze heerlijke bank; het is het blijkbaar waard om te wachten tot je precies 'het goede' tegenkomt en niet het eerste het beste meubel neer te zetten!
Een nieuwe sportschool-gewoonte is er ook, naast de hardloop-expedities. Af en aan gezond eten, afgewisseld met zakken chips en paashaas-koeken. Meer contact met die vrienden, minder met die andere. Onze eigen persoonlijke medische molen, om te trachten onze overtollige slaapkamers te bevolken met huilend grut. Ik zeg het luchtig, dat is het niet, maar het is al een hele verbetering dat het nu allemaal iets duidelijker wordt.