zondag 29 januari 2012

Buiten is het koud, binnen is het warm, de kaarsen branden en mr A. is een beetje ziek - niet leuk voor hem, maar ik vind het stiekem knus dat hij onder een schapendekentje tegen me aan ligt. Ik lees een boek en geef hem af en toe kusjes op zijn koortsige hoofd.

Fijn

Waar ik deze week blij van werd?
de kleur van deze tulpen

thee uit mooie kopjes
En verder: koffie verkeerd drinken in bed, het zoontje van mijn vrienden dat nog bijna niet kan praten maar wel kan aangeven wat hij bedoelt in baby-gebarentaal, mijn geliefde van wie ik nog elke dag dingen leer (zoals niet altijd willen voldoen aan de verwachtingen), heel hard fietsen, de huizen waar ik ooit heb gewoond opzoeken met Google Streetview, en lekker lachen om de serie Bored to Death   

nieuwe lente, nieuwe layout

Ik wilde iets frissers voor mijn layout. Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar ik associeer het wit in elk geval met schoon, rustig en overzichtelijk, dus dat mag blijven.

Het is een knisperend koud weekend. Gisteren was ik bij goede vrienden en hun 1-jarige superschattige kereltje, en daarna bij mijn ouders. Mijn vader had de originele versie van mijn favoriete jeugdserie - waar ik jaren geleden eens tevergeefs over heb gecorrespondeerd met de VPRO- online gevonden. Ontroerend! Wie kent hem ook nog?

vrijdag 27 januari 2012

DWZI - deze week zag ik

tot in den treure salade, zilvervliesrijst, bruin brood met 30+ kaas en vis op mijn bord verschijnen, én mijn al-iets-slankere-buik! Hiephoi!

Maar vandaag -terwijl ik dit schrijf om precies te zijn- zag en proefde ik ook een Italiaanse tosti en een heerlijke koffie. En wat geniet je daar dan ineens van.......!




'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.




Ps: ik denk dat ik net een beetje afgekickt was van de suiker want ooooooh wat voelde ik me raar na die white chocolate mocha...! Niet "schuldig"-raar hoor, ik mag best wel eens wat lekkers, maar echt lichamelijk gammel, haha, wéér een stimulans voor beter eet- en drinkgedrag. Maar na een fikse wandeling in het lentezonnetje en véél water, ben ik weer helemaal in orde.

maandag 23 januari 2012

Kimono?

4 euro kostte hij me, deze kimono-achtige euh...wat is het eigenlijk?... Nou ja: een jasje....of een vest. Ook nog uit de Conscious Collection van H&M, dus hopelijk enigszins verantwoord gemaakt.


Ik had 'm aan toen we onszelf laatst trakteerden op Japans bij Momiji, dus ik was lekker in stijl. Omdat ik op mijn werk bedrijfskleding draag, is het heel verleidelijk om in mijn vrije tijd alleen nog maar in sjofele joggingbroeken en op gympies door het leven te gaan (heerlijk!). Die dag droeg ik bewust iets zachts en vrouwelijks, en mijn hoge hakken.

donderdag 19 januari 2012

lijn


Het klinkt heel raar, ik weet best wel hoe het zit met lijnen - meer calorieën verbranden dan je tot je neemt en je valt af. Maar om één of andere reden heb ik het nooit in mijn hoofd geprent kunnen krijgen dat mijn lichaam ook zo werkt. Aan het einde van de middelbare school woog ik 68, weet ik nog, zonder dat ik daar iets voor deed of liet. Ik fietste dagelijks drie kwartier van school naar huis en terug, en at mijn moeders gezonde pot. Ik vond mezelf stevig, wat achteraf gezien belachelijk is; als ik foto's zie uit die tijd, zie ik een prima figuur (wel is waar uitgedost in gescheurde spijkerbroeken en legerjacks, niet al te flatterend, maar wel een lichaam dat in proportie was). En dat klopt ook, gezien mijn lengte.
Ik ging studeren, en uiteindelijk op kamers wonen. Ik kwam niet aan, want ik fietste nog steeds veel, en door geldgebrek liep ik in de supermarkt te dubben (of ik vanavond vlees bij mijn maaltijd zou eten óf een pak sinaasappelsap zou kopen). zeer gematigd dus, bovendien dronk ik -atypisch voor een student- nauwelijks alcohol.
Wat er gebeurde? Geen idee, maar opeens woog ik 72 kilo. Een hele tijd lang. Ik was er niet blij mee, en zeker niet toen de weegschaal van mijn ouders opeens 74 aangaf. Zelf had ik niet zo'n ding, want ik was er niet zo mee bezig. Ik herinner me wel dat mijn altijd diplomatieke vader zei: "nu moet je niet nóg meer aankomen, dan is het niet mooi meer." sorry pap, het verhaal gaat verder. Ik deed een keer streep-je-slank, en dat werkte aardig. tot ik mijn eigen huisje kreeg 's avonds grote plateaus toast met brie maakte, met een lekker wijntje erbij. Het was zomer, ik had leuke nieuwe buren, one big happy family.... Een jaar later kreeg ik een nieuwe baan, waarvoor ik met de trein moest reizen. Hoe stressvoller mijn baan werd, des te vaker kocht ik op het station troostvoer; winegums, een koffie verkeerd....gewoon omdat ik mezelf dat even gunde. Ik leerde ook steeds beter koken, waardoor ik lekkerder en dus meer at. Gelukkig had ik wel nog steeds een druk leven, ik was veel van huis en reisde alleen met het openbaar vervoer en de fiets.
Toen ik mijn lieve mr A. Ontmoette was het elke dag feest; veel lekker eten en gezelligheid. Eerst bleef ik nog heel stabiel op mijn oude gewicht, wat me verbaasde. Het maakte mr A. Niet uit zei hij, hij vond me sowieso mooi. Een vakantie naar Duitsland deed me de das om, daarna was ik "ineens" een kilo of zes aangekomen. Mijn oude rokken gingen steeds hoger om mijn middel zitten en mijn spijkerbroek paste niet meer. Toen we ook nog een auto kregen, was het hek helemaal van de dam. Plus vier!! Als ik mezelf op foto's zag, dacht ik: "huh?" ik vond mijn gezicht zo anders, zonder al te scherpe kaaklijn. En ik voelde me log. Na een hele tijd klagen, plannen bedenken en niets doen, ben ik nu op dieet, samen met mr A. Al bijna 2 weken! Het is een verstandig dieet, door een diëtiste opgesteld, met heel veel kleine eetmomenten. Dat in combinatie met wat meer bewegen... En voor het eerst zie ik in dat wat ik eet weldegelijk effect heeft op mijn gewicht, maar dan andersom: ik val langzaam maar zeker af! Soms is het moeilijk vol te houden (vooral als je ergens lekkere dingen ziet of ruikt!), maar over het algemeen valt het erg mee! Ik hoef niet dun te zijn, dat ben ik nooit geweest en past niet bij mij. Mijn doel is me weer lekker voelen in mijn lichaam, en het lijkt erop dat ik het ga bereiken!

Er op uit

Vandaag lig ik op de bank met een blaasontsteking, ik ren om de haverklap naar de wc. Ik heb ook de hele nacht lopen spoken en ik voel me krakkemikkig. Werken gaat niet op deze manier, sorry mensen, volgende keer weer. //zeg ik met een beetje een schuldgevoel//
Ik heb een nest gebouwd op de bank, van kussens, dekens en dekbed. Op het tafeltje naast me een karaf water (goed aanvullen dat vocht) en een boek. Ik moet maar even uitzieken.

Hier nog een paar foto's van gisteren, wat was dat een heerlijke dag! Ik ging naar het GEM en naar het Museon. In het GEM was maar één zaal open, dat was wel jammer, maar leve de museumjaarkaart, dan is het niet erg als je maar kort binnen bent. Het Museon is altijd leuk, hoewel wat kinderachtig, maar wat is daar mis mee! Ik heb genoten van de foto's van Wildlife Photographer of the Year, en rondgestruind in de rest van het museum. Mijn favoriet was een metershoog wolfachtig beest uit de oertijd, wát een gigantische engerd, die was ik niet graag tegengekomen. Ondanks dat hij nep was, vertrouwde ik hem voor geen cent. Geen foto van hem gemaakt helaas!
Buiten was het koud en nat, dus dat was het eind van mijn tripje, ik was blij om weer lekker warm thuis te zijn.

woensdag 18 januari 2012

Dagje

Psssst....! Vrije dagen kunnen een sleur worden, als je er veel hebt. Wat een luxeprobleem hè? Ik ben iemand die reuring moet hebben, en structuur. En ook iemand met een groot gevoel van "je moet er volop van genieten, anders is het zonde". Maar ja, je kunt gewoon niet elke week twee dagen spectaculaire, leuke, memorabele dingen doen. Ik ben zo iemand die dan de neiging heeft om maar helemaal tot stilstand te komen. Tuurlijk, ik zou mijn tijd goed kunnen besteden in huis. Maar het huishouden, daar heb ik een broertje dood aan. Ik snap best dat huisvrouwen in de jaren '70 massaal aan het sherry-dieet gingen. Al zoek ik het meer in lekker eten. Maar aangezien snoepen afgeschaft is (en ik al 1,5 kg lichter) besloot ik er vandaag een dagje van te maken. Je moet jezelf een beetje belonen, toch? Thee, een lekkere stevige boterham en een boek in De Bakkerswinkel en dan naar het museum! Tot be continued!

maandag 16 januari 2012

Ludovico Einaudi

Klassieke muziek, ik heb er geen kaas van gegeten, dat geef ik toe. Het is niet zozeer een kwestie van onbemind, meer onbekend. Maar toen ik vandaag de Flow kalender zag, dacht ik aan Ludovico Einaudi. Zijn muziek geeft me dat ontspannen gevoel, meteen! Zelfs toen ik even snel dit YouTube filmpje opzocht, droomde ik weg. Schitterend.

zondag 15 januari 2012

De één z'n troep is de ander z'n treasure

Soms heb je geluk. Ik wierp snel een blik op de rekken kleding in onze kringloopwinkel; meestal is al het leuke spul meteen weg en blijven er rare afdankertjes en verwassen vodden over. Maar ik zag deze keer in één oogopslag twee jurken hangen die ik niet af kon slaan! Dit is nummer 1. Lekker kleurig met een vest en laarzen. Ik voel me heel feestelijk!

vrijdag 13 januari 2012

DWZI - deze week zag ik

deze week zag ik de heen-en-weer brug.
met lekkere Hollandse lucht erachter
 Hier woont ook de heen-en-weerwolf van Pluk van de Petteflat.








'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

woensdag 11 januari 2012

"Give me a child until he is seven and I will give you the man"

Ken je de serie Up documentaires? Een groep Britse kinderen die werd geïnterviewd op hun 7e, 14e, 21e en zo verder tot hun 49e. De volgende editie (waarin ze 56 jaar zijn) komt eraan in 2012, schijnt het! 

Het filmen startte in 1964, en de hoofdpersoontjes kwamen uit alle lagen van de bevolking. Het enige dat ze allemaal gemeen hadden, was dat ze 7 jaar oud waren. Je hebt echt het idee dat je ze stuk voor stuk een beetje leert kennen, van de drie posh kostschooljochies tot het lieve jongetje uit het kindertehuis. Ze praten over van alles; vriendjes en vriendinnetjes, wat ze later willen worden, wat ze denken over volwassen zaken zoals geld... Het is fascinerend om te zien hoe ze steeds groter worden en zich ontwikkelen tot volwassenen: nog wel herkenbaar, maar toch anders. Ik zag deze documentaire voor het eerst tijdens het eerste jaar van mijn studie, toen de invloed van nature (aanleg) en nurture (opvoeding) werd uitgelegd. Een prachtige illustratie van hoe het leven kan lopen.


Je vindt de serie o.a. op YouTube (in stukken gehakt), hier is het begin.

zondag 8 januari 2012

laatste

Het is de laatste dag van de vakantie. Ik moet al mijn mindfulness skills inzetten om er echt van te genieten, en niet een beetje te gaan zitten balen van het feit dat het morgen weer voorbij is - eigenlijk heb ik die neiging al in lichte mate sinds er minder vakantiedagen vóór me dan achter me liggen. Stom! Maar de vakantie is zo lekker.

Je nog eens omdraaien als het nog donker is bij het ontwaken.
Geen haast.
Overzichtelijke dagen (0 dingen op het programma).
Doen waar je zin in hebt.
Zomaar 's middags een cafétje in om bij te kletsen met lieve mensen. 
Ongehinderd mijmeren.

Uit ervaring weet ik dat het eind van de vakantie meestal meevalt. Nu vast ook weer. Want ik heb natuurlijk straks nog steeds heel veel vrije tijd, alleen is het wat schaarser, zodat het verkneukelniveau nog hoger is. En het wordt straks weer lente, of misschien komt er eerst nog een klein beetje winter - wat ook helemaal niet erg zou zijn. En ook moeilijke momenten op mijn werk gaan vanzelf weer voorbij, als ik maar blijf ademen - dat is het voordeel.

Zo, nu maar eens uit bed - ontbijten (of inmiddels al brunchen) met Mr A., en vanmiddag naar de film. Vanavond komt Sherlock op de BBC, daar kijk ik al naar uit. Fantastische serie, waarin Sherlock Holmes en dr. Watson misdaden oplossen in het hedendaagse Londen.

Holmes & Watson

vrijdag 6 januari 2012

DWZI - deze week zag ik

Deze week zag ik...

...lieve vrienden en familie
...een lekkere thriller


...de sportschool weer eens van binnen (het was vanmorgen donker en het miezerde, en toch ging ik! goede voornemens!). Wat echt fantastisch was: dat de sportschooljuf zei dat ik goed bezig was geweest. Voor haar een kleine moeite om zoiets te zeggen, maar ik glun-der-de en het motiveerde me enorm!
...lekkere thee in de bonus bij de Appie



Kortom, het is nog vakantie! Ik wou dat 't nooit ophield, het bevalt me vreselijk goed. Nou, dan maar proberen dat vakantiegevoel gewoon mee te nemen naar volgende week. 



'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.

donderdag 5 januari 2012

Parijs

We vertrokken -uren te laat, want we hadden ons vergist in de dag, oeps!- met de Thalys naar Parijs. Het was voor mij de eerste keer, en voor mr A. ook. De stad vond ik prachtig, indrukwekkend en op één of andere positieve manier ook een beetje sinister (of kwam dat door het weer?). We waren er te kort om alles te zien, maar de sfeer hebben we geproefd en die smaakt naar meer.

Parijs' café

dinsdag 3 januari 2012

Mac

Weer thuis na een geweldig nieuwjaarsweekend Parijs. Hoe dat was, dat vertel ik nog. Nu wil ik even snel mijn goede-voornemen-in-actie laten zien (meer groenten leren klaarmaken en eten). Vanavond eten wij McDonalds. Andy McDonalds witloflasagna met aubergine en zelfgemaakte bechamelsaus. Door de bechamel misschien niet zo ultra-slank, maar ja...