Ik kan bijna niet meer geloven dat ik autorijden een paar maanden geleden nog een zeer enge en zenuwslopende aangelegenheid vond! Nu zwier ik over de weg alsof ik nooit anders heb gedaan. Of nou ja.... Ik kan nu in elk geval om me heen kijken en genieten van het landschap, in plaats van het stuur omklemmen en vurig bidden dat ik de rit overleef.
Vandaag werd ik op mijn rit begeleid door de CD die lieve vriendin Lotte heeft samengesteld. Onder andere met William Fitzsimmons. Treurig maar zo mooi...
Het was een heel fijn stuk waar ik langs moest, dwars door de velden, het zonnetje scheen en ik kon lekker doorrijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk als je een berichtje achterlaat!