mijn zaterdag

Een monumentaal pand in een leuke Haagse buurt. Een grote, vierkante tafel, een plafond met ornamenten, zacht licht en een groep vrouwen die zwoegt boven schriftjes, kladblokken en dummy's, onder leiding van Gemma. Gemma is onze docente, onze schrijfcoach. Haar doel is om onze creativiteit te prikkelen, en dat doet ze door ons steeds nieuwe opdrachten voor te leggen. Vertel over hetzelfde voorval aan je partner, je baas, je vriendin, de politie en je collega's. Maak een verhaal waarin de woorden citruspers, gescheiden en watje voorkomen. Keer je tas om op tafel en schrijf een stukje over de  dingen die je bij je hebt.
Spelenderwijs leren we van alles over perspectief, verhaallijn, personage, en wat werkt en wat niet. De opdrachten zijn kort, soms maar vijf minuten, en na afloop lezen we aan elkaar voor wat we hebben neergepend. Dat is eng, in het begin. Maar ook heel leuk, want de groep bestaat uit grappige, slimme vrouwen, die met de meest krankzinnige ideeën op de proppen komen. Na elke bijdrage klinkt er gelach, van herkenning vaak. En Gemma geeft feedback, goede feedback: eerlijk, maar nooit naar. Soms geeft ze iemand de opdracht op thuis met iets verder te gaan, het verder uit te diepen. De sfeer is altijd veilig, al slaat iemand net even de plank mis, dan nog kan diegene rekenen op glimlachend begrip uit de groep.
Zo'n zondagochtend voelt voor mij altijd speciaal. Bezig zijn met wat ik leuk vind, en wat ik eigenlijk altijd heel graag wil, maar niet zo goed durf in mijn eentje.

Vandaag werd er verteld over een schrijfdocent die beweerde dat je van tevoren alle details van je verhaal moest hebben uitgedacht, voor je ook maar een letter op papier kon zetten. Deed je dat niet, dan was je geen échte schrijver en in elk geval geen goéde. Wat een onzin! Ik heb in de afgelopen cursussen juist geleerd dat er zulke verrassende dingen gebeuren als je gewoon maar begint. En dat is zó leuk: dat pakt zo'n docent zijn leerlingen zomaar af! Ik stel me zo voor dat zij bedremmeld afdruipen, en nooit meer een letter op papier zetten.

De rest van mijn dag.... Onderweg naar huis haalde ik een grote tas boodschappen. Veel zware dingen, zoals flessen en blikken. Toen ik bij de supermarkt wegfietste, kraakte de plastic boodschappentas al van ellende. Een paar honderd meter verderop boorde een blik tomatenblokjes zich door het plastic. Ik kon nog net de tas grijpen en op mijn bagagedrager leggen, anders was hij gebarsten en had ik blikjes tomatenpuree en extra gevulde kippensoep achterna moeten hollen, die langs aanstormende auto's richting sloot rolden.... Dus maar behoedzaam met één tas aan het stuur en één tas op mijn bagagedrager de lange weg naar huis gaan lopen. Vloekend vervolgde ik mijn weg naar huis, het gat in de tas leek steeds weer nieuwe etenswaren uit te willen spuwen, die ik dan terug moest duwen. Ik had het er bloedheet van, ik zweette peentjes, en mijn armen deden zeer door de onnatuurlijke houding die ik aan moest nemen. Mr A bellen om me met de auto te hulp te schieten, was geen optie, want mijn telefoon was leeg.

Toen ik eindelijk thuiskwam was ik nog steeds zó vervuld van ergernis en adrenaline.... Ik stuurde Mr A. maar preventief naar de woonkamer om Gears of War te spelen op zijn Xbox - ik was gewoon bang om hem per ongeluk af te snauwen, en ik moést echt even alleen zijn. (Niet dat hij het erg vond om lekker te gaan gamen, overigens!)  

In de stille, koele keuken, begon ik -met een lekker glaasje wijn op het aanrecht- te kokkerellen, comfort food was nu echt op zijn plaats.

Noun

1.

comfort food - food that is simply prepared and gives a sense of wellbeing; typically food with a high sugar or carbohydrate content that is associated with childhood or with home cooking

Ik maakte de chili van Nigella Lawson - zij maakt er een cornbread crust over, ik vind dat te veel werk. Ik eet 'm met rijst. De chili is al zo fantastisch, dat het hele cornbreadverhaal wat mij betreft prima achterwege kan blijven. Dit is mijn crowdpleaser, misschien wel mijn favoriete recept om zelf te maken. Het is kinderlijk gemakkelijk, supergoedkoop, het geeft je een warm gevoel van binnen, en je maakt zo snel een grote pan vol, dat je er dagenlang van kunt smullen!