donderdag 2 februari 2012

in m'n zak steken

Dit is een positief verhaal. Voor ik begin even mijn werksituatie schetsen. Ik werk als hulpverlener in de gezondheidszorg - op deze plek sinds september vorig jaar. Het is voor het eerst dat ik in een team werk dat vooral uit medici bestaat, waar ik als psycholoog zwaar in de minderheid ben; ik heb maar één collega die hetzelfde doet hier. Het is pas sinds kort dat er überhaupt begeleiding aan patiënten aangeboden wordt, en dat is redelijk vooruitstrevend want op andere plekken moeten mensen het maar een beetje zelf uitzoeken. Onontgonnen gebied dus! Het gevolg is dat de rest niet zo'n duidelijk beeld heeft van wat wij nu eigenlijk doen, en dat het schimmig blijft wat ze van ons vinden. Ja, aardige dames ongetwijfeld, maar misschien wel aardige dames die gestudeerd hebben voor het op de rug kloppen ván en glaasjes water aanbieden aan zielige mensen. Aardige dames die dan een beetje met zo iemand ouwehoeren tot 'ie weer rustig is en met frisse moed verder kan met de behandeling.   


Zo zit het dus niet. :)

Vanmorgen stoof ik door de gang, balancerend met een stapel dossiers en een pak printerpapier, toen een dokter-collega mij haar kamer binnen riep. "Oh jee", dacht ik, want ik denk immers altijd als eerste "oh jee" én ik had net een mailtje gekregen waar ik van baalde, dus ik was niet in een feeststemming. Bovendien is N. een hele aardige, maar zeer kritische collega.

Nou,
.
.
.
.
ze wilde even zeggen dat ze vond dat ik zulk goed werk deed. En dat het haar voor mensen heel fijn leek om onder moeilijke omstandigheden bij mij te kunnen komen. Ze was al steeds van plan om me dat een keer te zeggen, maar nu zag ze me toevallig lopen, dus bij deze.

*bloos*

Dit was erg fijn, mensen hebben geen idee hoeveel ze kunnen doen met een compliment! Nu ben ik een sucker voor waardering, dat komt uit elke test - dus bij mij was 't extra welkom.  Kom maar door met die complimenten!

Mensen blijken in het algemeen vaak moeite te hebben met het ontvangen van complimenten, maar soms ook met het geven ervan; bang dat het slijmerig of gek wordt gevonden. Maar een gemeend compliment, kan -welgemikt- echt precies in de roos zijn. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk als je een berichtje achterlaat!