Ik heb al best een aantal jaren protocollair gewerkt, en hoewel daar voordelen aan zaten, paste de behandeling vaak toch niet echt bij de persoon of het probleem (daar hebben we het weer, Het Problééhéém!). Ik ben het al gewend om de behandeling op maat te maken, kijkend naar wat voor mens er tegenover me zit en wat ik zie gebeuren.
Ik heb in deze baan meer vrijheid in mijn werk, men bemoeit zich weinig met hoe ik dingen aan wil pakken; dat opent deuren. En misschien hoort het ook wel een beetje bij de fase waar ik in zit: ik heb mezelf en mijn vak steeds beter leren kennen, nu kan ik op zoek naar mijn eigen stijl als therapeut, de manier die bij mij past.
Vandaag had ik even tijd en snuffelde ik op de site Authentic Happiness, de homepage van Martin Seligman - een psycholoog die aan het hoofd staat van het Positive Psychology Center. De site biedt de mogelijkheid om een uitgebreide survey in te vullen - en dat heb ik ook gedaan, want ik was benieuwd en ik vond het leuk om bij te dragen aan het onderzoek. Fijn bijkomend voordeel: door de (meerkeuze-) vragen ging ik nadenken over allerlei positieve gevoelens en onderwerpen, en dat had ook meteen invloed op mijn stemming. Er kwam van alles langs, zoals hoe trots je bent op wat je hebt bereikt (best trots, al zeg ik het zelf), of je bepaalde doelen hebt in je leven (ja), of je mensen om je heen hebt die je steunen (jazeker, en daar ben ik heel blij mee) en of je wel eens alles om je heen vergeet als je iets doet wat je echt heel leuk of interessant vindt (ja, ook - mijn gedachten gingen meteen naar mijn schrijfcursus, of naar sessies met cliënten waarin ik erg op dreef ben) .
Zulke therapeuten zouden er meer moeten zijn,
BeantwoordenVerwijderenopen en positief!