donderdag 16 mei 2013

Geen "officiële" DWZI vandaag

Maar deze week zag ik een paar dagen bijna alleen mijn bed. Vage klachten die alle kanten op gingen - van spierpijn tot een soort mini-blaasontsteking van een dag via hoofdpijn naar moeheid en geen eetlust. Tel daar bij op een heel vreemd verlopende menstruatie deze maand, en de malaise is compleet. Mijn lichaam is van slag, ik weet alleen niet precies waarom. En nee ik ben niet zwanger.

Die lieve Mr A. probeerde gisteren van alles om me op te vrolijken. Toen we net een uur in bed lagen gisteravond, spurtte hij ineens het bed uit: buikgriep. Of voedselvergiftiging?
zo ziet hij eruit
It's not pretty, I tell ya...
De hele nacht hebben we rondgespookt. Hij heen en weer naar de wc, ik met glaasjes water en kopjes venkelthee voor hem. Gewoel, gedraai, klammige knuffels.

Om half zes besloot ik dan maar wakker te blijven en blogs te lezen. Ik heb mezelf nu naar de woonkamer ge-geëvacueerd, waar ik ook venkelthee drink (want krijg ik 't nu ook???) en uit het raam kijk naar de grauwe straat buiten. Het huis is een chaos - kringen en kruimels op de tafel, overal liggen snoeren, de schone was ligt op de bank te wachten om opgevouwen te worden. Stapels boeken en tijdschriften (en folders, en kladblokken, en post) op de tafel. Stof overal. Niet omdat ik ziek was hoor, maar altijd. En dat is zo'n contrast met dat blog waar ik vanmorgen vroeg in verdiept was; iemand die jurken maakt en kippen en een moestuin heeft, en een heel klein dochtertje met wild haar dat Pip heet. Het dak van haar oude huis lekt, en dan zet ze er emmers onder. En er zit een lelijk gat in haar keukenmuur,  maar bij haar klinkt dat pittoresk!


Het punt is dat we hier gewoon weg moeten. Vanmiddag zouden we huizen gaan kijken, maar Mr A. kan nu niet mee. Dus -als ik niet ook geveld word- ga ik alleen. Ik heb het ook het meeste nodig om te Kijken & Vergelijken, want ook al zijn we het eens over dat éne huis, ik vind het eng: wat als dit straks toch niet HET huis blijkt te zijn? Ik geloof trouwens niet dat dat een hele realistische angst is, want tot nu toe woonde ik a) waar mijn ouders besloten te gaan wonen, b) waar ik een studentenkamer kon krijgen of c) waar ik toevallig bovenaan de lijst stond. In al die huizen had ik het naar m'n zin, máákte ik het mezelf naar de zin. Ze werden allemaal THUIS. Het huis dat we nu op het oog hebben, voldoet aan al onze eisen en ligt op een fijne plek - en we hebben het samen heel bewust uitgekozen. Dus wat is het probleem? (Toch wil ik vanmiddag graag gaan kijken)

In het nieuwe huis moet alles zijn eigen plekje krijgen. En ik moet veel weggooien. Ik zou nu al kunnen beginnen! Maar eerst nog maar even een tukje op de bank....tussen de schone was. ;)

6 opmerkingen:

  1. oef dat klinkt niet best je zo ellendig voelen. Dan maar een beetje wegdromen over je huisje. Beterschap

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beterschap - voor jouw en Mr A... gewoon niet leuk. Ik was zelf met mijn man naar de huisartsenpost vannacht (1:30am), hij heeft nu veel medicijnen maar ik ben zo moe. Ik hoop dat je wel wat huizen heb bekijken - het blijft spannend :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oei, al dielekkere hapjes zijn toch niet verkeerd gevallen....
    Veel plezier vanmiddag in jullie nieuwe huis;-)!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat vervelend dat jullie zo in de lappenmand (eh, tussen de schone was ) zitten.
    En gewoon gaan kijken hoor! Want net als de juf van mijn Middelste Meidje, die een middelbare school moest kiezen, tegen haar zei: Het is ook heel goed om te weten waar je NIET voor kiest!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoop dat jullie je inmiddels beter voelen ! Enne, natuurlijk blijft het een stap en dat maakt onzeker, maar als jullie er beiden een goed gevoel bij hebben, moet je je niet door onzekerheid (angst) vanaf laten houden. Je kunt beter spijt hebben van iets wat je (bewust en weloverwogen vanuit een goed gevoel) gedaan hebt, dan dat je later denkt "hadden we maar". Veel succes met de afweging ;-)
    Liefs, Vera

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ach arme jullie....beterschap!
    Ai en het huis....jullie eerste gevoel was heel goed toch? (maar ik begrijp je gevoel heel erg, ik eeuwige twijfelkont...dit toch niet beter of dat toch niet beter)
    Volg je hart...je gevoel...dan wordt het vanzelf je thuis want het is jullie thuis!!
    xx

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk als je een berichtje achterlaat!