Love is in the air

Mijn "in mijn eentje/feelgood"-weekend kan natuurlijk niet bestaan zonder romantische komedies. En dan heb ik het liefst geen Hollywoodfilms (hoewel ik die meer heb leren waarderen door Mr A. en door onze Pathé goldcards). Ik wilde iets Europees en lichtelijk vreemds. 

Voor gisteravond koos ik deze:

Geen Amélie, maar wel lief, aandoenlijk en Frans. Een flinterdun verhaaltje: een doodverlegen vrouw is een briljant chocolatier, maar blijft liever anoniem. Ze gaat als verkoopster werken bij een noodlijdende chocoladefabriek. De baas van de fabriek heeft ook een probleem: hij lijkt heel nors, maar niemand weet dat de angst hem om het hart slaat, en het zweet hem uitbreekt, zéker in de buurt van zijn nieuwe medewerkster! Ze worden verliefd, wat gepaard gaat met veel ongemakkelijke situaties en misverstanden. Zullen zij elkaar de liefde verklaren? Zal de chocoladefabriek gered worden? Tjaaaaa.... Ik verklap niks! 

Ik genoot van de mooi-uitziende chocolaatjes, de styling van de kleding en het decor, en het schattige gestuntel van de hoofdpersonen.