zondag 12 februari 2012

Ice ice baby

Nooit gedacht dat wij "schaatsmensen" waren. Ik heb vroeger wel eens op de ijzers gestaan, maar een groot succes was het nooit. Andere kinderen konden het altijd beter, ik was bang om te vallen (of viel daadwerkelijk), mijn voeten deden zeer van het krampachtig overeind proberen te blijven... Ik herinner me een vreselijke schaatstocht, ik was net in de puberteit, waarmee we geld op moesten halen voor waterputten in Burkina Faso. Ik lag meer op het ijs dan dat ik meters maakte, en door inzettende dooi lag er een laag water op de ijsbaan van heb ik jou daar. Gevolg: hoon van mijn klasgenoten, ik schaamde me dood voor mijn wanprestatie en mijn natte derrière. Leuk, maar ik bekeek het gekrioel op het ijs sindsdien liever onsportief vanaf de kant.
Maar gisteren gingen mr A. en ik naar een discofeestje op het ijs, met warme chocola en snert en hippe muziek. Mensen schaatsten rondjes en leken de grootste lol te hebben. En we kregen ineens zo'n zin om zelf ook te schaatsen! Op hoop van zegen de stad in en zowaar: de V&D had nog schaatsen in onze maat! Een onverwachte investering, maar wel een goeie, want we konden er niet meer uit groeien, redeneerden we.

En leuk dat het was! Niet verblind door pubercomplexen zag ik dat heel veel mensen niet ècht goed konden schaatsen en dat het tòch leuk was! En dat ik het er helemaal niet zo slecht vanaf bracht.

3 opmerkingen:

  1. Wat een mazzel dat jullie nog schaatsen tegen kwamen! Maakt het ook een stuk leuker denk ik als je mee kunt schaatsen, of niet?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja!! Ik dacht dat ze wel uitverkocht zouden zijn, maar er stond nog een hele stapel! Echt fijn :) Helaas is het nu weer (even?) afgelopen

      Verwijderen
  2. Mmmm misschien moet ik het ook nog eens een kans geven :) Jammer dat het alweer voorbij is! (alhoewel je weet het nooit hier)

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk als je een berichtje achterlaat!