DWZI / deze week zag ik...

Deze week zag ik...het allemaal positief in.

Onderstaande quote vond ik op Pinterest en ik vond hem waar. Op vakantie gaan is fantastisch om wat van de wereld te zien, maar eigenlijk kun je ook best wat vakantiegevoel in je dagelijks leven brengen (dacht ik bij mezelf). Dat gaat niet vanzelf natuurlijk, want er zijn altijd elektriciteitsrekeningen die betaald moeten worden, wekkers die piepen om half zeven, momenten waarop je je ineens realiseert dat je iets belangrijks bent vergeten, volle vuilniszakken, etenswaren die zelfstandig de koelkast uit wandelen, lege batterijen en laarzen die een lekke zool blijken te hebben zodra je door een plas loopt.

Vakantie zit 'm niet per se in een plek, maar in je hoofd!

Nee, ik doe geen geestdodende huishoudelijke klusjes. Ik zorg dat mijn huis gezellig is, omdat ik dat fijn vind.
Nee, ik spring niet even onder de douche. Dit is bedoeld als een poedelfestijn, met lekker ruikende douchegel en na afloop een zacht badlaken om me heen.
Nee, ik stuur geen smsje. Ik schrijf een mooie kaart aan iemand. Zomaar!
Nee, ik drink mijn koffie niet staand bij het aanrecht, terwijl ik met één hand de vaatwasser uitruim. Ik ga even zitten en doe niets anders dan koffiedrinken. 
Nee, fiets niet zo hard mogelijk, met oogkleppen op naar m'n werk. Ik kijk om me heen, fiets eens door een ander straatje.
Nee, ik maak vanavond niet álweer hetzelfde gerecht klaar, omdat het zo makkelijk is. Ik probeer eens wat nieuws.

Fijn weekend allemaal!

'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.  

The dog days are over!

Dog Days Are Over | Florence + the Machine from The Milk Group on Vimeo.

Afgelopen weekend zag ik Florence (voortreffelijk begeleid door haar Machine) de longen uit haar lijf zingen. Ontroerend en indrukwekkend.

Vandaag 3 jaar geleden kwam mijn grote liefde in mijn leven.

Deze week gaf ik net als vorig jaar weer les op mijn oude vertrouwde faculteit, en ik vond het leuk!

DWZI/ deze week zag ik...

Deze week zag ik mijn geliefde aankomen met een (te groot, te luxe, noujaaaamijnhemel!) cadeau, alvast voor mijn verjaardag.


Zie hier de nieuwste aanwinst voor onze keuken:

De verse bonen worden bovenin gemalen (moet je je voorstellen hoe lekker dát ruikt!) en in het kannetje zit melk die met een druk op de knop verandert in een dikke schuimlaag.

't Lijkt vanaf nu net Starbucks elke ochtend bij mij thuis! 

Ik ben er erg blij mee!

Deze week voelde ik me goed, nog afgezien van dit monsterlijk briljante apparaat. Er gaat véél veranderen, wat een hoop regelwerk vergt, maar het is ook heel erg leuk!      


'Deze week zag ik' is iedere vrijdag een blik op de afgelopen week. Hoe? Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten. Teken, knip en plak, fotografeer of schrijf wat jij de afgelopen week hebt gezien. 'Deze week zag ik' is geïnspireerd door Jill's today i saw
Te vinden bij Merula.   

And it was all yellow...

DWZI / deze week zag ik....

....Meijendel, voor wie het niet kent: een prachtig duingebied tussen Wassenaar en Den Haag. Ik was er zomaar op een doordeweekse dag met mijn vriendinnen en hun kindertjes - wij dames genoten van grotemensengesprekken en de kleintjes van het ravotten met elkaar.

Eén vriendin emigreert volgende maand naar de andere kant van de wereld (het einde van een tijdperk...), er was rottig nieuws van de één en heel goed nieuws van de ander - dus stiekem veegden we ook wel een paar traantjes weg, zomaar bij de speeltuin in het zonnetje. Een mooie herinnering.

(Foto van de website van Dunea geplukt, want zelf vergeten te maken!)

De komende week geen boodschappen!

Mijn schoonmoeder is een Russische keukenprinses. Vandaag at ik samen met mr A. en mijn ouders bij haar. De beroemde Russische gastvrijheid zorgde ervoor dat we rond lunchtijd aan een volgeladen tafel zaten. Borsjt (rijk gevulde bietensoep), gevulde paprika's, meerdere salades, gehaktbrood, "kompot" (een zelfgemaakte drank met appel, peer en druiven, zie foto), suddervlees, kippenpoten, chocola, flensjes met fruit....en allemaal in exorbitante porties. Mijn schoonmoeder denkt volgens mij altijd dat wij A) uitgehongerd zijn of B) met veel meer zijn dan we in werkelijkheid zijn... Het ijs sloegen we dus maar over!

Schoonmama liet ons ook niet met lege handen weg gaan: een doggybag ter grootte van de provincie Utrecht, én een zak verse groenten, fruit en kruiden van de markt. Zéér fijn!

Ik zag er in elk geval drie (drie!) aubergines tussen zitten...zodra we door alle restjes heen zijn, ga ik maar eens een lekkere moussaka maken! Of iets anders lekkers met aubergine; hebben jullie nog aanraders?

Over ovens en geen doorzettingsvermogen

Hier de knusse aanblik van het binnenste van mijn oven. Ik presenteer u: courgette, zoete aardappel, paprika, champignons en een paar teentjes knoflook, met wat olijfolie en Italiaanse kruiden. Het ligt lekker te sissen en te bruinen. Het mooie is dat ik er verder niets aan hoef te doen. En een lekkere geuren dat er vanaf komen!! Straks met een beetje geruld gehakt, een blik tomatenblokjes en een handje gekookte pasta is het hopelijk een lekkere maaltijd voor Mr A. die om acht uur nóg knorrebuikend bij een congres zat en wanhopig smste dat hij honger had. En voor moi aussi, natuurlijk.

Dan het geval NaNoWriMo... Ik ben nog in dubio. Ik ben geneigd om wel door te gaan, maar dan op een andere manier. Ik wil het nog niet helemaal toegeven, maar ik denk dat ik te veel hooi op m'n vork heb genomen. Hier komen de verklaringen en excuses... Het is een hele drukke maand en er is nog iets anders heel leuks (waarover later meer!) dat nu al mijn energie vreet.
Misschien was het nog goed gegaan als ik niet voor het genre "historische detective" had gekozen. Ik ben namelijk zó bezig met opzoeken en nadenken of ik alle feitjes wel goed heb, dat het plezier er een beetje af gaat. Of nee: weg is. Bah. Na een paar avonden met tegenzin een tegenvallend aantal woorden eruit persen, en uiteindelijk half in slaap vallen boven mijn laptop, betrapte ik mezelf op de gedachte: "Ik ben zó moe, ik wou dat het weekend was....oh, maar dán moet ik 7000 woorden inhalen. >$*€opgejaagd/naar gevoel/mopper/scheld#%*^!"

Maar ik wil geen loser zijn! Ik wil die 50.000 woorden halen en ook kunnen zeggen dat ik het gedaan heb!

Wat ik tegen een ander zou zeggen? Dat die "50.000" ook maar bedacht is door iemand. Dat de bedoeling van deze maand is je schrijfstijl (en wat wel en niet werkt voor jou) te leren kennen. Dat hij bedoeld is om creatief bezig te zijn. En om plezier te hebben. En dat kan allemaal alsnog.

Ik laat het nog even sudderen....

Rotterdam vanaf het water

Ik weet het nooit zo met Rotterdam; het heeft wel wat, maar toch zou ik er nooit uit mezelf een dagje naartoe gaan.
Een surrealistisch sfeertje.
Maar wel mooi!
(Foto gemaakt tijdens een bedrijfsuitje in Rotjeknor, gisteren)

NaNoWriMo dag 2

De tweede dag van NaNoWriMo is bijna achter de rug en ik heb 3525 woorden geschreven. Ik moet mezelf er steeds aan helpen herinneren dat het gaat om ongeremd schrijven, en jezelf niet (teveel) censureren. Het hoeft niet perfect te worden, als ik aan het eind van de maand maar iets heb waar ik eventueel mee verder kan. Of niet eens: aan mezelf bewijzen dat ik het een maand lang elke dag volhoud is ook al mooi. De creatieve leidingen een beetje ontstoppen, als het ware.

Ik ben dus dapper begonnen aan een historische detective. Ik maak het mezelf niet makkelijk, want a) ik schrijf zonder planning van hoe het verder moet gaan, ik doe maar wat. En b) ik heb wel wat onderzoek gedaan maar dan nóg is het moeilijk om het allemaal een beetje waarheidsgetrouw neer te zetten.

Maar nee hoor, ik laat me niet uit het veld slaan, en niet gehinderd door al te veel kennis van zaken fantaseer ik door..... :)