toegeven

Gisteren besloot ik zoals gepland de rotklusjes met aangename dingen af te wisselen. Zo belandde ik -voor een uurtje maar, leve de museumjaarkaart- in het Rijksmuseum van Oudheden. Ik vond het heerlijk om even tussen de beelden, vazen en mummy's rond te kijken. Lekker ook, die stilte in het museum.

Mijn favoriete beeld: Maya en zijn vrouw Meryt

's Avonds kwamen mijn vriendinnen en dat was zo fijn. Er waren goede gesprekken, kleine cadeautjes en lekker eten en drinken (al zeg ik het zelf). We zijn met z'n vijven - oorspronkelijk collega's, omdat we 5 jaar geleden tegelijk startten met een traineeship. Maar door een gelukkig toeval pasten we zo goed bij elkaar, dat we al heel snel vriendinnen werden en buiten werktijd met elkaar af gingen spreken. Dat zijn we blijven doen, ook toen we niet meer met elkaar werkten. De band die ik met hen heb, vind ik heel bijzonder - ik denk dat het best uniek is om ná je studententijd nog zoiets op te bouwen. Goede vriendinnen, die je een beetje in de gaten houden en bezorgd zijn als het tegenzit. Vriendin L. merkte op dat ik er wat vermoeid uitzag, en vroeg lief of het wel goed ging. Ja. Maar ik was inderdaad moe. Van de baan en de opleiding die achter me lagen. En juist nu veel dingen te doen, terwijl deze vakantieweek ook bedoeld is om op te laden! 

Ik heb besloten dat ik vandaag niets hoef, en toe mag geven aan mijn vermoeidheid. Ik hóef niet eens leuke dingen te doen, als ik geen zin heb! Telefoon op stil en laptop dicht. Ik ben in mijn zomerslaap.

opgeruimd hoofd

Gisteren belde ik met allerlei instanties. Ik kreeg mensen aan de telefoon die het achteloos hadden over percentages, rente, loonheffingen, en allerlei rekenkundige abracadabra. Ik heb een hekel aan getallen. Ik snapte er niets van en voelde me dom. "Waarom snappen andere mensen dit soort dingen wél?", snauwde ik richting Mr A. - stiekem was ik eigenlijk in paniek. Ik rommelde door een hele stapel papieren maar had niet de moed om me er verder in te verdiepen. Daarna wilde er voor mijn gevoel helemaal niets meer lukken; ik klungelde met de parkeerkaart in de parkeergarage van de Appie, voelde me dom over een opmerking die ik niet meteen snapte, en tijdens een een film vol rappe Engelse slang die ik maar half begreep. Zie je nou wel.

Die slechte bui was ook weer als sneeuw voor de zon verdwenen. Dat gebeurt me vaker, vooral na een nachtje slapen. Dan trekt de waas van verstandsvernauwing op en kan ik ineens zien wat er wél lukt en kan. Vanmorgen toen ik wakker werd voelde ik het al: een soort lichtheid, zo'n "vol goede moed"-gevoel, zo van "nieuwe ronde, nieuwe kansen". Of om een lekker ouderwets woord te gebruiken: ik voelde me behoorlijk monter. Het was nog donker toen ik met Mr A. een kopje koffie dronk op de rand van ons bed. We kletsten over de reis naar Japan die we willen maken. Meestal haasten we ons 's ochtends, maar vandaag was er zomaar tijd voor een rustige start. Ik wist dat ik vandaag veel moest regelen, maar had al een plan in mijn hoofd. Ik ging gewoon met één klein stapje beginnen. Ik ging mijn rotklusjes afwisselen met een lekker boek en een kort bezoekje aan het museum - kleine beloningen, helemaal in de geest van Kaizen. En nu zag ik ook weer de positieve dingen; de grote (leuke vent, leuke nieuwe baan, leuke vrienden) en de kleine (chocola-bananenmuffins die onverwacht luchtig waren). Ik besefte dat ik helemaal niet zo slecht bedeeld was met mijn intelligentie en besloot dat mijn afkeer van cijfers en getallen gewoon bij mij hoorde. 

Twee studies over het onderwerp en een hele hoop zelfstudie en nóg vind ik de menselijke geest maar een raar ding. Maar goed. Dan nu: uit bed en aan de slag!  

vakantie in de regen

Ik ben nu dus al een paar dagen "in between jobs". Heerlijk om vakantie te hebben! Vrijdag dronk ik koffie met mijn ouders en ging ik met ze naar de Kringloopwinkel, waar ik 4 boeken bemachtigde. Onze Kringloop is sinds een tijdje gemoderniseerd, en beter gesorteerd, waardoor je er echt leuke schatten kunt vinden!

  Gisteren was het weer niet echt uitnodigend, maar ben ik toch op mijn fiets gestapt om naar de markt te gaan. Ik heb heerlijke spullen gekocht voor het avondeten (kip, peultjes en rozevalaardappeltjes) en een percolator (oftewel een Italiaans espressokannetje voor op het fornuis). Kijk, zo zag het eruit op de markt.

regenachtig

Vandaag wordt een luie zondag; lekker lezen in bed met een kopje échte espresso, brunchen met Mr A. en aan het eind van de middag met vrienden naar het filmhuis om A Separation te zien, een Iraanse film.

DWZI - deze week zag ik

Deze week zag ik.....een hoop positieve dingen!

• Ik heb alles zo goed mogelijk afgerond op mijn werk, en nu is het gewoon kláár en hoef ik er niet meer aan te denken!
• Gisteren heb ik ook gelijk mijn laatste werkdag gevierd met collega's in Café Buijs, waar we hebben gesmikkeld van hun befaamde ossenhaaspuntjes in ketjapsaus (lekker!), wat heel erg gezellig was - en ik kreeg een bijzonder aandenken (een map vol met persoonlijke boekentips, lieve complimentjes en berichtjes en favoriete recepten)
• Ik begin officieel per 1 september met mijn nieuwe baan maar hoef (onverwacht) pas op 5 september te komen! 10 dagen vakantie dus...niet verkeerd!  
• Dankzij declaraties en uitbetaalde vakantiedagen ziet mijn bankrekening er florisanter uit dan 'ie in lange tijd gedaan heeft, fijn gevoel.  
• Het huis is een puinhoop, maar niet zó'n puinhoop dat ik 'm niet binnen twee uur kan tackelen; dan komen mijn ouders namelijk langs ;)
• Ook heel positief is dit 's ochtends in bed:

voetjes

Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan

en geinspireerd door Jill's Today I Saw

tuin

In het kader van dingen doen die je niet zo vaak doet: vandaag ben ik met mijn boekje, laptop en glaasje wijn in de tuin gaan zitten. De regen klettert op dit moment naar beneden, maar ik zit lekker droog onder het balkon van de bovenburen. Ik zit hier niet vaak. Toen ik hier net was komen wonen, gebruikte ik de tuin vaker. Maar al snel ging de ligging van mijn tuin (aan een pad waar voortdurend buren langs lopen) en het karakter van de buren (volks en goudeerlijk maar behoorlijk bemoeizuchtig) me tegenstaan. In het begin vond ik het nog gastvrij om door mijn in-panterprint-gehulde-buurvrouw uitgenodigd te worden voor een 'bakkie', maar ze is er al-tijd en zit al-tijd verlegen om een praatje. Ik ben niet assertief genoeg om haar af te schudden, dus gebruik ik mijn tuin nog maar zelden. Het is ook een postzegel met een paar tegels, en wat verwilderde plantenpotten.
Maar nu zit ik hier, en denk ik na over mijn kleine lapje "natuur". Vriendinnen zijn wel eens jaloers op mij, omdat ik ten minste een echte tuin héb. Ik moet zeggen dat ik hier wel heerlijk zit. Toen ik afgelopen weekend in het huis van kennissen was -starters zoals wij, maar sinds kort dus al met een eigen koophuis- werd ik stiekem een beetje verliefd op hun tuin. Ook niet zo groot, maar met een tuin inclusief bomen, hangmat, zitkuil, kruidenhoekje, professionele stenen barbecue en lange gezellige houten tafel om aan te dineren met alle vrienden.
Ik besloot eerst dat wij zoiets wel zouden krijgen als we een "echt huis" zouden kopen. Zoals we nu wonen in een huurhuis in een volksbuurt is het gewoon niet de moeite waard. Maar vandaag besefte ik dat we hier misschien nog wel 1 of 2 jaar blijven. Ik krijg meer vrije tijd, zal ik die voor een deel steken in een leukere tuin? Ik heb niet zulke groene vingers, maar misschien kan het een nieuwe hobby worden? Nu ik hier zo zit te schrijven, terwijl de regenbui over trekt, denk ik van wel...     

DWZI - Deze week Zag Ik...

Tuinbonensoep.
Het doppen van de bonen was een lesje in Mindfulness, vooral omdat ik een zak "extra fijn" uit de diepvries had gevist, wat eigenlijk betekent: extra klein. Ik ben er echt behoorlijk lang mee in de weer geweest! Op een gegeven moment kreeg ik er een soort fabrieks-achtige snelheid in.



Lekkere soep zeg! Hier is het recept. Volgende keer ga ik deze soep verfraaien met stukjes gegrillde kipfilet, of andere (niet gepureerde) groenten.



Verder dronk ik woensdag een heerlijk kopje muntthee met honing in de stad. Dat deed ik mezelf cadeau tussen het regelen van allerlei bankzaken door (ik vond mezelf tamelijk dapper...wat heb ik een hekel aan dat soort dingen!)

Deze week las ik De Kunst van Kaizen van Robert Maurer. Erg interessant boek, over hoe je (gedrags)veranderingen kunt bewerkstelligen door miniscule stapjes te nemen, en zo te zorgen dat je je brein een beetje om de tuin leidt (Maurer zegt dat grote veranderingen hoe dan ook zorgen voor een bepaalde mate van stress, aangezien de mens van nature een gewoontedier is. De stress zorgt ervoor dat je nieuw gedrag moeilijk volhoudt, en dat zorgt er weer voor dat je het gevoel krijgt dat je het toch niet kunt) De opdracht "Meer aan lichaamsbeweging gaan doen!" is bijvoorbeeld zo groot, dat je je bij voorbaat al ontmoedigd kunt voelen. Maar als je begint met dagelijks een minuut heen en weer lopen door de kamer, zul je daar snel aan wennen en minder opzien tegen nog een minuut extra, en voor je het weet ren je de marathon ;)

Nou ja, dat is wat overdreven, maar wat ik een erg zinnige gedachte vind, is dat elke grote verandering begint met de eerste stap.

Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan

en geinspireerd door Jill's Today I Saw

op ontdekkingstocht

Schitterend weer vandaag, tijd voor een fikse wandeling! Een frisse neus halen en nog een beetje in beweging komen ook, dat voelt helemaal niet als sport.

Een blauwe lucht met een zonnetje! Ik besloot door de binnenstad te lopen, waar het er in dit licht meteen heel feestelijk uitzag.

Leuke retro winkel. Is dit een badmuts, of....?

Morning 's here, oh morning 's here...

Goedemorgen!
Gisteravond hadden we een gezellig avondje bij de Japanner. Nu lig ik daar nog een beetje van bij te komen in bed, met een koffie verkeerd en mijn favoriete serie van dit moment  (pas op, de trailer is wat bloederig)

De Deense misdaadserie Forbrydelsen, deel 2. Met in de hoofdrol rechercheur Sarah Lund, een stoere, stugge en niet eens bijzonder sympathieke heldin (vind ik). Ze is fascinerend! Iemand die zich volledig in een zaak vastbijt en daarbij flink over haar eigen grenzen gaat, maar soms ook de regels van de politie aan haar laars lapt.

Sarah Lund, in onafscheidelijke gebreide trui

Deel 1 heb ik verslonden. Vreselijk spannend en kwalitatief goed: het acteerwerk, de sfeer, de details... En ik heb wel iets met dat Scandinavische, denk aan After The Wedding, As It Is In Heaven en Festen.
Nu dan deel 2 van Forbrydelsen. Ik moest er weer even in komen, maar dat was omdat ik de personages uit het eerste deel écht in mijn hart had gesloten. In dit deel komen alleen Sarah en haar chef Brix nog maar voor. Maar nu ik bij de tweede aflevering ben, begin ik steeds enthousiaster te worden.
Gaat dat zien! Warm aanbevolen voor de komende donkere herfstavonden - of regenachtige zomerdagen.

DWZI/Deze Week Zag Ik....

Deze week zag ik het hartje dat mijn liefje vorig jaar een keer op het beslagen keukenraam tekende. Elke keer als het raam beslaat, komt het terug. En dat vind ik heel leuk!

Ik lap mijn ramen nooit meer! (Nou deed ik dat al zeer sporadisch...maar nu echt helemaal niet meer!)

Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan
en geinspireerd door Jill's Today I Saw

all I need

Een gouwe ouwe. Zo mooi.
Doet me altijd denken aan jou en mij, Mr A.

ontbijtje en detail

DWZI/Deze week zag ik...

Deze week zag ik .....

Juni, waar ze lekkere broodjes hebben

Het silhouet van een Beer op het Plafond

Letters op de Vloerbedekking



Grote Schrijvers Aan de Muur



Een Eerbetoon aan Dode Schrijvers


Ik was in Den Haag, om het Letterkundig Museum en het Kinderboekenmuseum in de Koninklijke Bibliotheek te bezoeken. Heel interessant en een fijne plek om te zijn. Van een lekker ontbijtje smulde ik bij Juni.

Iedere vrijdag een blik op de afgelopen week
Teken, schilder, fotografeer, beschrijf
maak een gedicht, laat op jouw manier zien
wat jij zag!

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan
en geinspireerd door Jill's Today I Saw

koopjes

Vandaag was ik in Den Haag, het was zalig om daar rond te snuffelen! Vrijdag vertel ik meer over mijn dagje, in het kader van DWZI - want ik heb weinig tijd én ik vermoed dat ik de rest van de week niet meer zóveel zal zien, dus ik bewaar het nog maar eventjes.

Ik was in elk geval bere-kooplustig, maar ik heb het binnen de perken weten te houden. Een beetje...
Ik kocht een mooie (school)agenda met een stoffen kaft bij de HEMA. Ik heb altijd papieren agenda's gebruikt, tot ik het afgelopen jaar besloot over te gaan op de digitale agenda op mijn mobiele telefoon. Geen succes, want ik raakte het overzicht kwijt, en.....ouderwets papier is toch gewoon fijner om op te kladderen, lijstjes te maken, door te strepen.... Deze agenda is niet te groot, heeft een elastieken band om 'm dicht te houden, een lintje om ertussen te stoppen en een week per twee pagina's. Perfect!



Verder was het uitverkoop bij Accessorize, alwaar ik een bruin leren wikkelarmband met gouden studs kocht en deze vrolijke haarband.

Lokatie: het toilet van het Letterkundig Museum

En oh ja, een verse Museumjaarkaart

want lekker op ontdekkingsreis voor weinig doekoe

balans

Het leven is fundamenteel een individuatieproces. Leven betekent: zichzelf worden, zichzelf meer en meer als een individu ontwikkelen en zich in zijn eigenheid profileren.
Maar leven betekent ook: verbonden zijn, opgenomen zijn, voeling hebben met een groter geheel.
Met deze balans zijn we een heel leven bezig. Het is een proces dat inherent gekoppeld is aan het leven zelf.

Pesso therapie: een Kennismaking. Van Willy van Haver

Een treffend stukje, voor mij. Het geeft eigenlijk precies de kern weer van waar ik veel mee bezig ben geweest de afgelopen jaren. Iemand die er veel vanaf weet, heeft me geleerd dat je losmaken altijd gepaard gaat met pijn, het kan nooit helemaal moeiteloos. En dat is niet erg, dat hoort erbij.

Het helpt een beetje. Ik hou het maar in gedachten.

En verder doe ik mijn best om veel dingen te doen die mij helpen de balans te bewaren. In mijn geval zijn dat vooral de dingen die mij kenmerken, die mij onderscheiden en die ik zelf belangrijk vind. Op eigen benen staan. Me niet automatisch voegen.

Dat betekent weerstand bieden tegen mensen die aan me trekken, mijn eigen stijl vinden, de tijd nemen, in september weer starten met een schijfcursus, bloggen, aardig zijn voor mezelf, een andere weg nemen, dromen, lezen en me omringen met mensen die ik zelf kies.